• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مِنْسَأَتَهُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مِنْسَأَتَهُ: (تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ)
«مِنْسَأَتَهُ» از مادّه‌ «نسأ» (بر وزن نسخ) و «نسى‌ء» (بر وزن نصيب) به معناى تأخیر است و از آنجا كه به وسيله عصا اشيايى را به عقب مى‌رانند و دور مى‌كنند كلمه‌ «مِنْسَأَة» به آن اطلاق شده است (يعنى وسيله عقب‌رانى). بعضى از مفسران گفته‌اند: اين واژه از واژه‌هاى اهل یمن بوده و از آنجا كه سلیمان (ع) بر اين منطقه حكومت داشت، قرآن در مورد او به كار برده است.



(فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ) (با اين همه جلال و شكوه سليمان هنگامى كه مرگ را بر او مقرّر داشتيم، آن‌ها را از مرگ وى آگاه نساخت مگر جنبنده زمين (موريانه‌) در حالى كه عصاى او را مى‌خورد تا شكست و پيكر سليمان فرو افتاد؛ هنگامى كه بر زمين افتاد جنّیان فهميدند كه اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خواركننده باقى نمى‌ماندند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از منساة عصا است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. سبأ/سوره۳۴، آیه۱۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۰۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۱۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۵۵.    
۵. سبأ/سوره۳۴، آیه۱۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۲۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۴۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۶۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۳۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۰۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مِنْسَأَتَهُ»، ص۵۵۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره الرحمن | لغات قرآن




جعبه ابزار