نسبت إرسالی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نسبت إرسالی به نسبت حاکی از درخواست ایجاد فعل در خارج
اطلاق می‌شود.
نسبت ارسالی، مقابل
نسبت زجری بوده و عبارت است از نوعی
نسبت انشایی موجود در اوامر، که همان موضوع له صیغه امر است که بر ایجاد نسبت بین فاعل و حدث در خارج
دلالت می‌کند؛ برای مثال، در جمله «اذهب» متکلم از مخاطب می‌خواهد ذهاب از او حادث گردد؛ یعنی نسبتی که بین ذهاب(حدث) و مخاطب(فاعل) است ایجاد شود؛ بنابراین، متکلم به کمک امر(اذهب) مخاطب را به سوی
ایجاد این نسبت در خارج روانه نموده و از او می‌خواهد ذهاب را در خارج محقق نماید.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نسبت إرسالی».
