نماز لیلة الدفن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نماز لیلة الدفن، از
نمازهای مستحبی است. این نماز را، که نماز هدیه و نماز وحشت نیز نامیده می‌شود، برای میت در شب اول قبر (از اول شب تا صبح) می‌خوانند و بهترین وقت آن بعداز نماز عشا است.
نام‌های این نماز، نماز هدیه (صلاة الهدیه)
و نماز شب دفن (صلاة لیلة الدفن)
و نماز وحشت (صلاة الوحشة) است.
به این سبب نماز وحشت نامیده شده که فردی که از دنیا رفته هنوز با عالم قبر آشنایی و انس ندارد و در خود احساس ترس و وحشت دارد و این نماز با فضل الهی وحشت را از او دور می‌کند. پس در واقع نماز رفع وحشت است نه نماز وحشت.
بنابر منابع فقهی، نماز وحشت را به یکی از دو صورت ذیل می‌توان خواند:
• صورت اول: در رکعت اول یک مرتبه
سوره حمد و دو مرتبه
سوره توحید (قل هو اللَّه) و در رکعت دوم یک مرتبه سوره حمد و ده مرتبه
سوره تکاثر را بخواند و بعد از سلام نماز بگوید: «اللهمّ صل علی محمّد و آل محمّد و ابعث ثوابها الی قبر فلان بن فلان (به جای فلان بن فلان، نام میت و پدرش را ببرد)»
• صورت دوم: در رکعت اول بعد از حمد، یک مرتبه
آیة الکرسی از دیدگاه امام خمینی (ره) احتیاط آن است که آیة الکرسی تا «هم فیها خالدون» خوانده شود
ولی از دیدگاه آیت الله گلپایگانی تا «و هو العلی العظیم» کفایت می‌کند .
و در رکعت دوم بعد از حمد، ده مرتبه
سوره قدر بخواند، و بعداز سلام نماز بگوید: «اللهم صل علی محمد و آل محمد و ابعث ثوابها الی قبر فلان». (به جای فلان بن فلان، نام میت و پدرش را ببرد)
• اگر شخص، نماز وحشت را به هر دو کیفیت بخواند، بهتر است.
• نماز وحشت را در هر موقع از شب اول قبر (از اول شب تا صبح) می‌شود خواند، ولی بهتر است در اول شب بعداز
نماز عشا خوانده شود.
• اگر بخواهند میت را به شهر دوری ببرند، یا به جهت دیگر دفن او تاخیر بیفتد، باید نماز وحشت را تا شب اول قبر او تاخیر بیندازند.
• جایز است یک نفر چند مرتبه این نماز را به قصد اهداء
ثواب به جا آورد.
• خواندن یک نماز برای یک میت کفایت می‌کند و خواندن نماز وحشت از چهل نفر بهتر است نه به قصد ورود.
• هرگاه شخص نماز وحشت را سهواً به غیر کیفیتی که ذکر شد به جا آورد باید اعاده کند؛ اگر چه یک آیه از سوره قدر یا یک آیه از آیةالکرسی را نسیاناً ترک کرده باشد.
• اجیر کردن و اجرت گرفتن برای خواندن نماز وحشت جایز است و احتیاط آن است که به عنوان بخشش و احسان به نمازگزار بذل نمایند و او هم نمازش را بدون در نظر گرفتن وجه مالی بخواند.
پیامبر(ص) درباره ثواب خواندن این نماز فرمود: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: لَا یأْتِی عَلَی الْمَیتِ سَاعَةٌ أَشَدُّ مِنْ أَوَّلِ لَیلَةٍ فَارْحَمُوا مَوْتَاکُمْ بِالصَّدَقَةِ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَلْیصَلِّ أَحَدُکُمْ رَکْعَتَینِ یقْرَأُ فِی الْأُولَی بِفَاتِحَةِ الْکِتَابِ مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ مَرَّتَینِ وَ فِی الثَّانِیةِ فَاتِحَةَ الْکِتَابِ مَرَّةً وَ أَلْهَاکُمُ التَّکَاثُرُ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ یسَلِّمُ وَ یقُولُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْ ثَوَابَهَا إِلَی قَبْرِ ذَلِکَ الْمَیتِ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ فَیبْعَثُ اللَّهُ مِنْ سَاعَتِهِ أَلْفَ مَلَکٍ إِلَی قَبْرِهِ مَعَ کُلِّ مَلَکٍ ثَوْبٌ وَ حُلَّةٌ وَ یوَسَّعُ قَبْرُهُ مِنَ الضِّیقِ إِلَی یوْمِ ینْفَخُ فِی الصُّورِ وَ یعْطَی الْمُصَلِّی بِعَدَدِ مَا طَلَعَتْ عَلَیهِ الشَّمْسُ حَسَنَاتٍ وَ تُرْفَعُ لَهُ أَرْبَعُونَ دَرَجَةً.
:«بر میت ساعتی سخت‌تر از شب اول قبر نمی‌گذرد. پس بر مردگان خود رحم کنید و برایشان
صدقه دهید و اگر نتوانستید، دو رکعت
نماز برای شخص درگذشته بخوانید. پس همان لحظه حق تعالی هزار فرشته به سوی قبر او می‌فرستد که با هر فرشته جامه‌ای و حلّه‌ای است، و تنگی قبر او را تا روز
نفخ صور وسعت می‌دهد و به نمازگزار به عدد آنچه آفتاب بر آن طلوع می‌کند، حسنه عطا می‌کند و او را چهل درجه بالا می‌برد.»
محدث نوری در کتاب
دارالسلام نقل می‌کند:
:: «استاد ما، ملا فتحعلی سلطان آبادی گفت: عادت من این بود که هرگاه فردی از دوستان خاندان رسالت از دنیا می‌رفت و خبر آن به من می‌رسید، دو رکعت نماز شب دفن (نماز وحشت) برای او می‌خواندم؛ خواه او را می‌شناختم یا نمی‌شناختم. و هیچکس از این عادت من آگاه نبود، تا روزی یکی از دوستان، در راهی من را ملاقات کرد و گفت: دیشب فلان شخص که به تازگی از دنیا رفته بود، را در عالم خواب دیدم و از چگونگی حال او بعد از مرگش پرسیدم، او گفت من بعد از مرگ در تنگنای سختی قرار گرفتم و هنگام حسابرسی، مرا به سوی عذاب بردند؛ تا اینکه فلانی (نام شما را برد) دو رکعت نماز برای من خواند؛ همان دو رکعت، مرا از عذاب نجات داد. خدا پدرش را رحمت کند که به من چنین احسانی نمود. آنگاه آن شخص، از من پرسید، آن دو رکعت نماز، چه نمازی بود. من طریقه خود را در مورد خواندن نماز شب دفن (نماز وحشت) برای او بیان کردم.»
• عاملی، حرّ، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، مؤسسه آل البیت (ع)، قم، ۱۴۰۹ق.
• یزدی، سید محمد کاظم طباطبایی، العروه الوثقی فیما تم به البلوی (المحشی)، جامعه مدرسین، قم، ۱۴۱۹ق.
• قمی، شیخ عباس، الغایه القصوی فی ترجمه العروه الوثقی، صبح پیروزی، قم، ۱۴۲۳ق.
• امام خمینی، تحریر الوسیلة (ترجمه فارسی)، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، ۱۳۸۶ش.
• امام خمینی، توضیح المسائل حضرت امام خمینی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، ۱۳۸۷ش.
• گلپایگانی، سید محمد رضا، مجمع المسائل، دار القرآن الکریم، قم، ۱۴۰۹ق.
• نوری، حسین بن محمد تقی، دارالسلام فی ما یتعلق بالرویا و المنام، دارالبلاغه، بیروت، ۱۴۱۲ق.
