نور (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از صفات قرآن، نور بودن آن می باشد.
«نور» به معنای روشنایی یا آشکارکننده و نمایانگر اشیا، و یکی از اسامی و صفات
قرآن است: (... وَاَنزَلْنَا اِلَیْکُمْ نُورًا مُّبِینًا)؛ "و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستاده‌ایم".
درباره اطلاق «نور» بر قرآن چند وجه ذکر شده است:
۱. قرآن راه
سعادت انسان را روشن می‌کند و او را از
ظلمت جهل و
شرک و
بت پرستی نجات می‌دهد.
۲. به لحاظ
حقیقت متعالیه قرآن که از سرچشمه بی نهایت نور، یعنی خدای متعالی صادر شده است.
۳. چون قرآن باعث پیداشدن و قرارگرفتن نور
ایمان در قلب می‌شود، «نور» نامیده شده است.
۴. قرآن روشن کننده همه حقایق و معنویات، مبدا و
معاد ،
حلال و
حرام و امور
دنیا و
آخرت است؛ پس «نور» است.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «نور (قرآن)».
