• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

واکنش کوفیان هنگام دیدن اسرای کربلا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



یکی از مصائب رنج‌آور در جریان حادثه عاشورا و شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) و یارانش در روز عاشورا، اسارت اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام) است. وقتی کوفیان از آمدن لشکریان یزید و اسیران کربلا باخبر شدند، برای تماشای اسرا، به ورودی شهر هجوم بردند و با دیدن وضعیت دل‌خراش اسرا، صدا به گریه و شیون بلند کردند، در اینجا بود که امام سجاد (علیه‌السّلام) آنها را سرزنش کرد و فرمود: شما برای ما گریه و اظهار ناراحتی می‌کنید؟ پس چه کسی ما را کشت؟!



شهر کوفه چندین ماه درگیر مسائل سیاسی بود و هنوز زمان چندانی از قضیه قیام مسلم بن عقیل و اعزام لشکر برای جنگ با امام حسین (علیه‌السّلام) و یارانش نگذشته بود. در این اوضاع بود که مردم کوفه خبردار شدند که جنگ به نفع سپاه یزید تمام شده و سپاهیان به همراه اسیران در راه بازگشت به کوفه‌اند. از این‌رو همه مردم برای استقبال از لشکریان و به ویژه اسیران، به ورودی شهر هجوم بردند. وقتی لشکریان و اسیران نزدیک کوفه رسیدند، دیدند کوفیان برای تماشای آنان اجتماع کرده‌اند. راوی می‌گوید: (آنقدر وضعیت خاندان و رسالت دل‌خراش بود که) زنی از زنان کوفه (با تعجب) از بالای بام فریاد زد: شما از کدام اسیران هستید؟ گفتند: ما اسرای خاندان محمد هستیم. آن زن از بالای بام پایین آمد. مقداری پوشاک مناسب‌تر فراهم آورد و به آنان داد تا خود را بهتر بپوشانند.


کوفیان، (برای دیدن اسیران) گرد آمده بودند و می‌گریستند. علی بن حسین (علیه‌السّلام) فرمود: شما برای ما گریه و اظهار ناراحتی می‌کنید؟ پس چه کسی ما را کشت؟!
[۳] فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین.
[۴] فصلنامه تراثنا، ش۲، ۱۴۰۶ق، ص۱۵۷.
(بسیاری از منابع دیگر نیز این فرمایش نکوهش‌آمیز امام سجاد (علیه‌السّلام) را خطاب به کوفیان نقل کرده‌اند؛ از جمله: )


حَذلَم می‌گوید:
در سال ۶۱ قمری، همان سالی که حسین کشته شد، وارد کوفه شدم. دیدم در آن روز زنان کوفه گریبان چاک کرده، بر سر و صورت‌هایشان می‌زدند و مردان (به همراه زنان) گریه و شیون می‌کردند. در آن هنگام علی بن حسین (علیه‌السّلام) را دیدم که بیماری او را لاغر و بی‌رمق کرده بود و با صدایی ضعیف و رنجور می‌گفت: شما برای ما گریه می‌کنید؟! پس چه کسی جز شما ما را کشت؟


۱. ابن نما، مثیر الاحزان، ص۸۵.    
۲. ابن طاووس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۷۲.    
۳. فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین.
۴. فصلنامه تراثنا، ش۲، ۱۴۰۶ق، ص۱۵۷.
۵. یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵.    
۶. ابن اعثم، احمد بن محمد، الفتوح، ج۵، ص۱۲۱.    
۷. خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۵.    
۸. ابن نما حلی، مثیر الاحزان، ص۸۵.    
۹. سید ابن طاووس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۷۴.    
۱۰. ابن طیفور، بلاغات النساء، ص۲۳.    
۱۱. شیخ مفید، الامالی، ص۳۲۱.    
۱۲. شیخ طوسی، الامالی، ص۹۱.    
۱۳. سید ابن طاووس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۷۴، (با‌ اندکی تفاوت).    



• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۲، ص۳۹-۴۰.



جعبه ابزار