وضع جمله‌های ناقص
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وضع جمله‌های ناقص به
وضع الفاظ مرکب دلالت کننده بر
نسبت ناقص اطلاق می‌شود و در
علم اصول فقه کاربرد دارد.
وضع
هیئات ترکیبی دو گونه است:
۱.
وضع جمله‌های تام .
۲. وضع جمله‌های ناقص.
وضع جمله‌های ناقص، عبارت است از وضع الفاظ مرکبی که بر
نسبت ناقص دلالت می‌کند؛ یعنی کلام در آن تام نبوده و سکوت بر آن نیز صحیح نیست و در حکم یک
کلمه است، مانند:جمله‌های وصفی و اضافی؛ برای مثال، وقتی متکلم می‌گوید:«المفید العالم»، این جمله ناقص است و شنونده انتظار دارد متکلم آن را تمام کند؛ به خلاف وقتی که می‌گوید:«المفید عالم»، که در این صورت، جمله تمام و سکوت بر آن نیز صحیح است.
جمله‌های ناقص
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «وضع جمله‌های ناقص».
