• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وضع عام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


وضع عام به تصور معنای کلّی توسط واضع هنگام وضع اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.


وضع عام، عبارت است از تصور معنای کلی در هنگام وضع از سوی واضع، مانند تصور معنای کلی انسان حیوان ناطق در هنگام وضع لفظ «انسان» برای آن.
در کتاب محاضرات فی اصول الفقه آمده است:
«و هو ان یتصور الواضع المعنی الکلی حین الوضع فیضع اللفظ بازائه...».
[۱] خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۴۹.    
[۲] عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۱و۲، ص۳۲.    
[۳] صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۲۱۲.
[۴] مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۱.    


۱. ↑ خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۴۹.    
۲. ↑ عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۱و۲، ص۳۲.    
۳. ↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۲۱۲.
۴. ↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۱.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «وضع عام».



جعبه ابزار