وقف تام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به وقف بر
کلام مستقل از کلام بعد به لحاظ لفظ و معنا، وقف تام گفته می شود.
«وقف تام» از اقسام
وقف اختیاری و هنگامی است که کلام از نظر لفظ، تمام و غیر وابسته به بعد باشد، و بیشتر در آخر
آیات ، پایان داستان‌ها و انتهای بحث‌های معیّن واقع می‌شود؛
به عبارت دیگر، هر یک از دو
جمله از لحاظ جمله بندی، جمله‌ای مفید و تمام هستند و برای تکمیل شدن به یکدیگر نیازی ندارند.
در وقف تام، روی کلمه قبلی توقف می‌شود و بدون
اعاده ، از عبارت دوم آغاز می‌کنیم؛
مانند: وقف بر «جائنی» در «لَقَدْ اَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ اِذْ جَاءنِی وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِلْاِنسَانِ خَذُولًا»؛ "او بود که مرا به گمراهی کشانید پس از آنکه
قرآن به من رسیده بود و
شیطان همواره فروگذارنده انسان است".
وقف اتمّ
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «وقف تام».
