• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وقف روم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



وقف رَوم، ضعیف کردن صدای حرکت حرف آخر هنگام وقف را می‌گویند.



«رَوْم» به معنای اراده کردن و جَستن است. وقف روم از کیفیات وقف و به معنای ضعیف کردن صدای حرکت است؛ به بیان دیگر، ادا کردن حرکت حرف موقوفٌ علیه به اندازه یک سوم و به صورتی که از نزدیک شنیده شود.
در این روش، قاری صدا را ضعیف می‌کند و صدایی خفی از حرکت ادا می‌شود؛ تا جایی که تنها فرد نزدیک به قاری آن را بشنود.


وقف روم در مرفوع و مجرور جاری می‌شود و در منصوب اجرا نمی‌شود؛ مانند وقف به کلمات «نستعین» و «من قبل».


فایده این وقف، بیان حرکت محذوف در حرف است.
[۱] بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۲۲۶.
[۲] پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۱۰۴.
[۴] موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۱۱۶.
[۵] فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص (۲۹۶-۲۹۸).



۱. بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۲۲۶.
۲. پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۱۰۴.
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۰۵.    
۴. موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۱۱۶.
۵. فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص (۲۹۶-۲۹۸).



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «وقف روم».    



جعبه ابزار