• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ویل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ویل‌ از اصطلاحات بکار رفته در قرآن کریم به معنای وای است و در معانی عذاب، قبح، تعجب و ... به کار می‌رود.



طبرسی فرموده: ویل لفظی است هر که در مهلکه واقع شود آن را بکار برد و آن در اصل عذاب و هلاک است. راغب از اصمعی نقل کرده ویل بمعنی قبح است و گاهی در تحسّر و تاسف بکار رود ولی ویح در ترحم استعمال می‌شود. جوهری گوید: آن کلمه عذاب است گویند: ویله- ویلک- ویلی- نگارنده گوید: در هر حال کلمه ایست حکایت از بدبختی و عذاب دارد خواه شخص گرفتار خودش بگوید مثل‌ «یا وَیْلَتَنا ما لِهذَا الْکِتابِ لا یُغادِرُ صَغِیرَةً وَ لا کَبِیرَةً اِلَّا اَحْصاها». و خواه از دیگری به دیگری باشد مثل‌ وَیْلَکَ‌ آمِنْ‌. وای بر تو ایمان بیاور «وَیْلٌ‌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ‌؛ وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان».
در آیه‌ «قالَتْ یا وَیْلَتی‌ اَ اَلِدُ وَ اَنَا عَجُوزٌ». ظاهرا بمعنی تعجّب است.


۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۶، ص۷۳۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۵۳۵.    
۳. کهف/سوره۱۸، آیه۴۹.    
۴. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۷.    
۵. مرسلات/سوره۷۷، آیه۱۵.    
۶. جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح تاج اللغة، ج۴، ص۶۶.    
۷. هود/سوره۱۱، آیه۷۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ویل‌»، ج۷، ص۲۵۷.    






جعبه ابزار