• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

پدر (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



پدر، مردی که از او فرزند به وجود آمده است.
[۱] فرهنگ فارسی، ج۱، ص۷۰۶، «پدر».




(این نام، علاوه بر اطلاق بر پدر حقیقی انسان) به کسی که سبب ایجاد و یا صلاح و ظهور چیزی باشد نیز گفته می‌شود و به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به همین سبب، پدر مؤمنان می‌گویند. به عمو و جد نیز پدر گفته می‌شود.


بر عنوان پدر به جهات مختلف احکام گوناگونى مترتّب است.
جهت اول: برخى از آنها بین هر دو نوع پدر (نسبى ورضاعى) مشترک است.بعضى مختص یکى از آن دو است.
جهت دوم: برخى از احکام نیز بر پدر و جد پدرى و برخى بر خصوص یکى از آن دو مترتّب است.
جهت سوم: از سوى دیگر، پاره‌اى از احکام، اختصاص به پدر مسلمان دارد و پاره‌اى دیگر، مطلق است.
جهت چهارم: بخشى از احکام، هم پدر را در بر مى‌گیرد و هم مادر را، ولى بخشى دیگر از جهت عروض برخى عناوین همچون ولی و معیل تنها به پدر، تعلّق مى‌گیرد.


احترام به پدر، ادب نسبت به پدر، اذیت پدر، استغفار برای پدر، اطاعت از پدر، پدر انسانها، چشم روشنی پدر، حق پدر، خلوتگاه پدر، مسئولیت پدر.


۱. فرهنگ فارسی، ج۱، ص۷۰۶، «پدر».
۲. مفردات راغب، راغب اصفهانی، ج۱، ص۷، «ابا».    
۳. مفردات راغب، راغب اصفهانی، ج۱، ص۷، «ابا».    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پدر».    



جعبه ابزار