آبادى احداث شده در زمینموات داراى حریم است. حریم آن محدوده‌اى از اطراف آبادى است که تأمین کنندۀ مصالح و نیازهاى آن است و کسى حق احیاى آن محدوده را ندارد . از جمله مصالح آبادى، چراگاههاى اطراف آن در حدّ نیاز است.
مقدار آن بستگى به جمعیت محل و تعداد حیوانات آن دارد.
قُرُق کردن و در انحصار گرفتن چراگاه هاى طبیعى و جلوگیرى از استفادۀ دیگران از آن، جز براى امام علیه السّلام جایز نیست. چراگاه واقع در ملک خود از این حکم مستثنا است و فروختن یا اجاره دادن آن جایز است.
