• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کتابت قرآن(علوم قرآنی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کتابت قرآن به نگارش آیات قرآن در عصر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم اطلاق می‌شود.



منظور از اصطلاح «کتابت قرآن» یا « کتابت وحی »، نگارش آیات قرآن کریم بر نوشت افزارهای مختلف عصر نزول مانند سنگ ، استخوان ، لیف خرما ، پوست و… است که عاملان و مباشران آن، گروهی از برجستگان اصحاب رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و تحت نظارت و اشراف آن حضرت بودند.


به طور کلی، یکی از امتیازات قرآن کریم بر سایر کتاب‌های آسمانی آن است که علی رغم این که عرب‌ها چندان با نگارش آشنا نبودند و با توجه به حافظه قوی خود تمایلی به این کار نداشتند، قرآن کریم به سفارش رسول گرامی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم همزمان با نزول، نگارش یافت و این روند تا پایان دوران رسالت ادامه یافت؛ به گونه‌ای که با پایان یافتن دوره نزول، تمام آیات قرآن مکتوب شده بود.
[۲] رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص(۲۵۷-۲۶۱).
[۴] شاهین، عبد الصبور، تاریخ القرآن، ص۳۷.



کاتبان وحی .


۱. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۳۸.    
۲. رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص(۲۵۷-۲۶۱).
۳. زرقانی، محمد عبد العظیم، ۱۹۴۸- م، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ج۱، ص(۲۴۶-۲۴۸).    
۴. شاهین، عبد الصبور، تاریخ القرآن، ص۳۷.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«کتابت قرآن».    



جعبه ابزار