• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کفر به قرآن (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



یکی از آیات و نشانه های خداوند قرآن می‌باشد و کسیکه به قرآن کفر بورزد کار حرامی انجام داده است.



کفر به قرآن یک عمل حرام است.
«والذین یؤمنون بما انزل الیک وما انزل من قبلک وبالاخرة هم یوقنون•...• ان الذین کفروا سواء علیهم ءانذرتهم‌ام لم تنذرهم لایؤمنون• ختم الله علی قلوبهم وعلی سمعهم وعلی ابصـرهم غشـوة ولهم عذاب عظیم؛ و آنان که به آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین) نازل گردیده، ایمان می‌آورند؛ و به رستاخیز یقین دارند.•...• کسانی که کافر شدند، برای آنان تفاوت نمی‌کند که آنان را (از عذاب الهی) بترسانی یا نترسانی؛ ایمان نخواهند آورد.• خدا بر دلها و گوشهای آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهایشان پرده‌ای افکنده شده؛ و عذاب بزرگی در انتظار آنهاست.».
«وءامنوا بما انزلت مصدقـا لما معکم ولا تکونوا اول کافر به ولا تشتروا بـایـتی ثمنـا قلیلا وایـی فاتقون؛ و به آنچه نازل کرده‌ام (= قرآن‌) ایمان بیاورید! که نشانه‌های آن، با آنچه در کتابهای شماست، مطابقت دارد؛ و نخستین کافر به آن نباشید! و آیات مرا به بهای ناچیزی نفروشید! (و به خاطر درآمد مختصری، نشانه‌های قرآن و پیامبر اسلام را، که در کتب شما موجود است، پنهان نکنید!) و تنها از من (و مخالفت دستورهایم) بترسید (نه از مردم)».
«ولما جاءهم کتـب من عند الله مصدق لما معهم وکانوا من قبل یستفتحون علی الذین کفروا فلما جاءهم ما عرفوا کفروا به فلعنة الله علی الکـفرین• بئسما اشتروا به انفسهم ان یکفروا بما انزل الله بغیـا ان ینزل الله من فضله علی من یشاء من عباده فباءو بغضب علی غضب وللکـفرین عذاب مهین؛ و هنگامی که از طرف خداوند، کتابی برای آنها آمد که موافق نشانه‌هایی بود که با خود داشتند، و پیش از این، به خود نوید پیروزی بر کافران می‌دادند (که با کمک آن، بر دشمنان پیروز گردند.) با این همه، هنگامی که این کتاب، و پیامبری را که از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند؛ لعنت خدا بر کافران باد!• ولی آنها در مقابل بهای بدی، خود را فروختند؛ که به ناروا، به آیاتی که خدا فرستاده بود، کافر شدند. و معترض بودند، چرا خداوند به فضل خویش، بر هر کس از بندگانش بخواهد، آیات خود را نازل می‌کند؟! از این رو به خشمی بعد از خشمی (از سوی خدا) گرفتار شدند. و برای کافران مجازاتی خوارکننده است.».
«ولقد انزلنا الیک ءایـت بینـت وما یکفر بها الا الفـسقون؛ ما نشانه‌های روشنی برای تو فرستادیم؛ و جز فاسقان کسی به آنها کفر نمی‌ورزد».

۱.۱ - علت کفر به قرآن

(و ما یکفر بها الا الفاسقون) الخ، این جمله دلالت دارد بر اینکه علت کفر کفار چیست؟و آن فسق ایشانست، پس ‌کفار بخاطر فسق کافر شدند، و بعید نیست که الف و لام در(الفاسقون)، الف و لام عهد ذکرى، و اشاره به اول سوره باشد، که مى فرمود: (و ما یضل به الا الفاسقین، الذین ینقضون عهد اللّه من بعد میثاقه) الخ، و معنا چنین باشد: که کفر نمى ورزند به آیات خدا، مگر همان فاسقانى که در اول سوره نام بردیم.
الذین ءاتینـهم الکتـب یتلونه حق تلاوته اولـئک یؤمنون به ومن یکفر به فاولـئک هم الخـسرون؛ کسانی که کتاب آسمانی به آنها داده‌ایم (= یهود و نصاری‌) آن را چنان که شایسته آن است می‌خوانند؛ آنها به پیامبر اسلام ایمان می‌آورند؛ و کسانی که به او کافر شوند، زیانکارند.».
«الذین ءاتینـهم الکتـب یعرفونه کما یعرفون ابناءهم الذین خسروا انفسهم فهم لا یؤمنون؛ آنان که کتاب آسمانی به ایشان داده‌ایم، بخوبی او (= پیامبر) را می‌شناسند، همان‌گونه که فرزندان خود را می‌شناسند؛ فقط کسانی که سرمایه وجود خود را از دست داده‌اند، ایمان نمی‌آورند.».
«الر تلک ءایـت الکتـب الحکیم• اکان للناس عجبـا ان اوحینا الی رجل منهم ان انذر الناس وبشر الذین ءامنوا ان لهم قدم صدق عند ربهم قال الکـفرون ان هـذا لسـحر مبین•...• ... والذین کفروا لهم شراب من حمیم وعذاب الیم بما کانوا یکفرون؛ الر، این آیات کتاب استوار و حکمت آمیز است!• آیا برای مردم، موجب شگفتی بود که به مردی از آنها وحی فرستادیم که مردم را (از عواقب کفر و گناه) بترسان، و به کسانی که ایمان آورده‌اند بشارت ده که برای آنها، سابقه نیک (و پاداشهای مسلّم) نزد پروردگارشان است؟! (امّا) کافران گفتند: این مرد، ساحر آشکاری است•...• بازگشت همه شما بسوی اوست! خداوند وعده حقّی فرموده؛ او آفرینش را آغاز می‌کند، سپس آن را بازمی‌گرداند، تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بعدالت جزا دهد؛ و برای کسانی که کافر شدند، نوشیدنی از مایع سوزان است؛ و عذابی دردناک، بخاطر آنکه کفر می‌ورزیدند».
«واذا تتلی علیهم ءایـتنا بینـت تعرف فی وجوه الذین کفروا المنکر یکادون یسطون بالذین یتلون علیهم ءایـتنا قل افانبئکم بشر من ذلکم النار وعدها الله الذین کفروا وبئس المصیر؛ و هنگامی که آیات روشن ما بر آنان خوانده می‌شود، در چهره کافران آثار انکار مشاهده می‌کنی، آنچنان که نزدیک است برخیزند و با مشت به کسانی که آیات ما را بر آنها میخوانند حمله کنند! بگو: آیا شما را به بدتر از این خبر دهم؟ همان آتش سوزنده (= دوزخ‌) که خدا به کافران وعده داده؛ و بد سرانجامی است».
«تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعــلمین نذیرا•...• وقال الذین کفروا ان هـذا الا افک افتره واعانه علیه قوم ءاخرون فقد جاءو ظـلمـا وزورا؛ زوال ناپذیر و پر برکت است کسی که قرآن را بر بنده‌اش نازل کرد تا بیم‌دهنده جهانیان باشد.•...• و کافران گفتند: این فقط دروغی است که او ساخته، و گروهی دیگر او را بر این کار یاری داده‌اند. آنها (با این سخن،) ظلم و دروغ بزرگی را مرتکب شدند.».

۱.۲ - تحلیل کفر

این آیه تحلیلهاى کفار و یا صحیحتر بهانه جوئیهاى آنها، در برابر دعوت پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) پرداخته چنین میگوید: کافران گفتند: این فقط دروغى است که او ساخته و پرداخته است، و گروهى نیز او را بر این کار یارى داده اند! (و قال الذین کفروا ان هذا الا افک افتراه و اعانه علیه قوم آخرون).
در واقع آنها براى اینکه شانه از زیر بار حق خالى کنند - همانند همه کسانى که در طول تاریخ تصمیم به مخالفت رهبران الهى داشتند - نخست او را متهم به افترا و دروغگوئى کردند و مخصوصا براى اینکه قرآن را تحقیر کنند از کلمه (هذا) (این) استفاده کردند.
سپس براى اینکه اثبات کنند او به تنهائى قادر بر آوردن چنین سخنانى نیست ، زیرا آوردن چنین سخنان پرمحتوائى هر چه باشد نیاز به قدرت علمى فراوانى دارد، و آنها مایل نبودند این را بپذیرند و نیز براى اینکه بگویند این یک برنامه ریشه دار و حساب شده است گفتند: او در این کار تنها نبوده بلکه جمعى وى را یارى کرده اند، و حتما توطئه اى در کار است و باید در مقابل آن ایستاد!
«وقال الذین کفروا لولا نزل علیه القرءان جملة وحدة کذلک لنثبت به فؤادک ورتلنـه ترتیلا•...• الذین یحشرون علی وجوههم الی جهنم اولـئک شر مکانـا واضل سبیلا؛ و کافران گفتند: چرا قرآن یکجا بر او نازل نمی‌شود؟! این بخاطر آن است که قلب تو را بوسیله آن محکم داریم، و (از این رو) آن را به تدریج بر تو خواندیم.•...• (تو گمراه نیستی،) آنان که بر صورتهایشان بسوی جهنم محشور می‌شوند، بدترین محل را دارند و گمراه‌ترین افرادند!».
«وقال الذین کفروا لن نؤمن بهـذا القرءان ولا بالذی بین یدیه ولو تری اذ الظــلمون موقوفون عند ربهم یرجع بعضهم الی بعض القول یقول الذین استضعفوا للذین استکبروا لولا انتم لکنا مؤمنین؛ کافران گفتند: ما هرگز به این قرآن و کتابهای دیگری که پیش از آن بوده ایمان نخواهیم آورد! اگر ببینی هنگامی که این ستمگران در پیشگاه پروردگارشان (برای حساب و جزا) نگه داشته شده‌اند در حالی که هر کدام گناه خود را به گردن دیگری می‌اندازد (از وضع آنها تعجّب می‌کنی)! مستضعفان به مستکبران می‌گویند: اگر شما نبودید ما مؤمن بودیم».
«وقال الذین کفروا لا تسمعوا لهـذا القرءان والغوا فیه لعلکم تغلبون• فلنذیقن الذین کفروا عذابـا شدیدا ولنجزینهم اسوا الذی کانوا یعملون؛ کافران گفتند: گوش به این قرآن فراندهید؛ و به هنگام تلاوت آن جنجال کنید، شاید پیروز شوید!• به یقین به کافران عذاب شدیدی می‌چشمانیم، و آنها را به بدترین اعمالی که انجام می دادند کیفر می‌دهیم».
«ان الذین کفروا بالذکر لما جاءهم وانه لکتـب عزیز•...• ولو جعلنـه قرءانـا اعجمیـا لقالوا لولا فصلت ءایـته ءاعجمی وعربی قل هو للذین ءامنوا هدی وشفاء والذین لا یؤمنون فی ءاذانهم وقر وهو علیهم عمی اولـئک ینادون من مکان بعید؛ کسانی که به این ذکر (= قرآن‌) هنگامی که به سراغشان آمد کافر شدند (نیز بر ما مخفی نخواهد ماند)! و این کتابی است قطعاً شکست ناپذیر...•...• هرگاه آن را قرآنی عجمی قرار می‌دادیم حتماً می‌گفتند: چرا آیاتش روشن نیست؟! قرآن عجمی از پیغمبری عربی ؟! بگو: این (کتاب) برای کسانی که ایمان آورده‌اند هدایت و درمان است؛ ولی کسانی که ایمان نمی‌آورند، در گوشهایشان سنگینی است و گویی نابینا هستند و آن را نمی‌بینند؛ آنها (همچون کسانی هستند که گوئی) از راه دور صدا زده می‌شوند!».

۱.۳ - هشدار به کافران

این آیه سخن را از توحید و معاد به قرآن و نبوت مى کشاند، و باز به صورت هشدار به کافران لجوج و بى منطق مى فرماید: (آنها که به این ذکر و یادآورى الهى (قرآن مجید) به هنگامى که به سراغ آنها آمد کافر شدند بر ما مخفى نخواهند ماند) (ان الذین کفروا بالذکر لما جاءهم).اطلاق(ذکر) بر قرآن به خاطر این است که قبل از هر چیز انسان را متذکر و بیدار مى سازد و حقایقى را که انسان اجمالا با فطرت خدادادى دریافته با وضوح و تفصیل شرح مى دهد، نظیر این تعبیر در آیات دیگر قرآن نیز آمده است ، از جمله در آیه ۹ سوره حجر مى خوانیم: انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون:(ما این ذکر و یادآورى را نازل کردیم و به طور قطع از آن پاسدارى خواهیم کرد).و بعد براى بیان عظمت قرآن مى افزاید: (به طور مسلم کتابى است شکست ناپذیر)(و انه لکتاب عزیز).


۱. بقره/سوره۲، آیه۴.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۶.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۷.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۴۱.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۸۹.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۹۰.    
۷. بقره/سوره۲، آیه۹۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۴۶.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۱۲۱.    
۱۰. انعام/سوره۶، آیه۲۰.    
۱۱. یونس/سوره۱۰، آیه۱.    
۱۲. یونس/سوره۱۰، آیه۲.    
۱۳. یونس/سوره۱۰، آیه۴.    
۱۴. حج/سوره۲۲، آیه۷۲.    
۱۵. فرقان/سوره۲۵، آیه۱.    
۱۶. فرقان/سوره۲۵، آیه۴.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۹.    
۱۸. فرقان/سوره۲۵، آیه۳۲.    
۱۹. فرقان/سوره۲۵، آیه۳۴.    
۲۰. سبا/سوره۳۴، آیه۳۱.    
۲۱. فصلت/سوره۴۱، آیه۲۶.    
۲۲. فصلت/سوره۴۱، آیه۲۷.    
۲۳. فصلت/سوره۴۱، آیه۴۱.    
۲۴. فصلت/سوره۴۱، آیه۴۴.    
۲۵. حجر/سوره۱۵، آیه۹.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۲۹۷.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «کفر به قرآن»    



جعبه ابزار