• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات ثقیفی قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلمات ثقیفی قرآن به کلماتی از قرآن ، به لغت قبیله ثقیف اطلاق می‌شود.



«ثقیف» نام قبیله‌ای است که به گمان خودشان از عرب هستند؛ اما در حقیقت از بقایای قوم ثمود به شمار می‌آیند که از عرب اصیل ترند و در کوه‌های حجاز بین مکه و طائف می‌زیستند و طوایف زیادی داشتند.


سیوطی در الاتقان از قول ابوبکر واسطی می‌گوید: کلمه «العول» به معنای «میل» در آیه ۳ سوره نساء ، منسوب به قبیله ثقیف است: (وان خفتم الا تقسطوا فی الیتامی فانکحوا ما طاب لکم من النساء مثنی وثلاث ورباع فان خفتم الا تعدلوا فواحدة او ما ملکت ایمانکم ذلک ادنی الا تعولوا).
[۲] دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ج۵، ص۶۳۹۳.
[۳] کحاله، عمررضا، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۴۷.
[۵] قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۵۰-۶۵).



۱. نساء/سوره۴، آیه۳.    .
۲. دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ج۵، ص۶۳۹۳.
۳. کحاله، عمررضا، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۴۷.
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۲.    
۵. قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۵۰-۶۵).



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«کلمات ثقیفی قرآن».    



جعبه ابزار