• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات عمانی قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلمات عمانی قرآن به کلماتی از قرآن، به لغت مردم عمان اطلاق می‌شود.


عمانی (به ضم عین) منسوب به «عمان» است که پایین بصره قرار دارد.

کلمات عمانی قرآن:
۱. نقعا: سوراخ و رخنه
[۱] عادیات/سوره۱۰۰، آیه۴.    .
؛
۲. خمر: عنب، انگور (از ضحاک نقل شده که اهل عمان عنب را خمر می‌نامیدند)
[۲] یوسف/سوره۱۲، آیه۳۶.    .
؛
۳. دارالبوار: جای هلاکت
[۳] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۸.    .
؛
۴. قوما بورا: قوم هلاک شده
[۴] فرقان/سوره۲۵، آیه۱۸.    .
؛
۵. حیث اصاب: هر جا که خواهد
[۵] ص/سوره۳۸، آیه۳۶.    .
؛
۶. خبالا: غی، خلل و فساد.
[۶] آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۸.    .
[۷] دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۴۰۷.
[۸] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۰.    
[۹] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص(۱۰۸-۶۵).    
[۱۰] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۰۷.    
[۱۱] قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص۵۱.
[۱۲] محیسن، محمدسالم، المقتبس من اللهجات العربیة والقرآنیة، ص۱۲۷.


۱. ↑ عادیات/سوره۱۰۰، آیه۴.    .
۲. ↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۳۶.    .
۳. ↑ ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۸.    .
۴. ↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۱۸.    .
۵. ↑ ص/سوره۳۸، آیه۳۶.    .
۶. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۸.    .
۷. ↑ دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۴۰۷.
۸. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۰.    
۹. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص(۱۰۸-۶۵).    
۱۰. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۰۷.    
۱۱. ↑ قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص۵۱.
۱۲. ↑ محیسن، محمدسالم، المقتبس من اللهجات العربیة والقرآنیة، ص۱۲۷.


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«کلمات عمانی قرآن».    



جعبه ابزار