• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کهن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




كَاهِن (به فتح کاف و کسر هاء) از واژگان نهج البلاغه این کلمه سه بار در نهج‌ البلاغه آمده است.



كَاهِن: راغب گويد: كاهن كسى است كه از اخبار گذشته مخفى از روى ظنّ خبر مى‌دهد و عرّاف آن است كه از اخبار آينده خبر مى‌دهد.
در اقرب الموارد از كليّات الوالبقاء نقل شده: «الكاهن من يخبر بالاحوال الماضية و العرَّاف من يخبر بالاحوال المستقبلة»
مرحوم شيخ انصارى در مكاسب محرّمه فرموده: آنچه از اكثر علماء در تعريف كاهن نقل شده همان است كه علّامه در قواعد فرموده: كاهن كسى است كه رفيقى از جنّ دارد و به او اخبار مى‌آورد.
نگارنده گويد ظاهرا در قرآن كاهن به اين معنى است.


حضرت علی (علیه‌السلام) آن گاه كه آن حضرت خواست به جنگ خوارج برود، يكى از اصحابش كه علم نجوم مى‌دانست گفت: يا اميرالمؤمنين اگر در اين وقت حركت كنيد پيروز نمى‌شويد (از راه علم نجوم مى‌گفت)
امام صلوات الله عليه بعد از ردّ كلام او فرمود: «إِيَّاكُمْ وَتَعَلُّمَ النُّجُومِ، إِلاَّ مَا يُهْتَدَى بِهِ في بَرٍّ أَوْ بَحْر فَإِنَّهَا تَدْعُو إِلَى الْكَهَانَةِ و المُنَجَّمُ كَالْكَاهِنِ وَالْكَاهِنُ كَالسَّاحِرِ وَالسَّاحِرُ كَالْكَافِرِ! وَالْكَافِرُ في النَّارِ سِيرُوا عَلَى اسْمِ اللهِ» يعنى «از تعلّم علم نجوم بپرهيزيد، مگر آن قسمت كه در راه‌يابى در خشكى و دريا از آن استفاده مى‌شود، چون آن بالاخره به كهانت و غيبگوئى مى‌كشد، منجّم مانند كاهن و كاهن مانند جادوگر و جادوگر مانند كافر است و كافر در آتش است، به نام خدا راه بيفتيد.» (شرح‌های خطبه: ) منظور امام صلوات الله عليه «نجوم احكامى» است كه از ستاره‌شناسى از مرگ كسى و غلبه كسى و امثال آن خبر دهيم امّا «نجوم حسابى» از قبيل تقويم نويسى و پيش بينى خسوف و كسوف و امثال آن مانعى ندارد و بايد باشد چنان كه با «الّا ما يهتدى...» استثناء فرمود.


این کلمه سه بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۱۹.    
۲. طريحی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۰۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۷۲۸.    
۴. شرتونی، سعید،اقرب الموارد فی فصح العربيه و الشوارد، ج۴، ص۶۰۱.    
۵. الكفوي، ابوالبقاء، الكليات، ج۱، ص۷۷۳.    
۶. انصاری، مرتضی، المکاسب، ج۱، ص ۲۰۷.    
۷. السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۳۹، خطبه ۷۸.    
۸. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۱۲۵، خطبه ۷۷.    
۹. صبحي صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۵، خطبه ۷۹.    
۱۰. مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۱۴۵، خطبه ۷۹.    
۱۱. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۶۵.    
۱۲. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۶۷.    
۱۳. مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۳، ص۲۷۷.    
۱۴. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۶۲.    
۱۵. ابن ابی الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۷۰.    
۱۶. السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۳۹، خطبه ۷۸.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کهن»، ج۲، ص۹۱۹.    






جعبه ابزار