یوم الجمع

یکی از تعابیری که قرآن برای روز قیامت و رستاخیز عمومی بکار برده یوم‌الجمع است.

یوم‌الجمع تعبیری قرآنی به معنای روز گردهمایی است و مقصود از آن، روز رستاخیز است.

قرآن دو بار این تعبیر را به کار برده است.
و از تعابیر هم‌معنای آن نیز در دو سوره دیگر یاد کرده است.

وجه این تعبیر برای روز قیامت آن است که به روز رستاخیز، آدمیان و جنّیان و فرشتگان مقرب، به خواست خداوند گرد هم می‏آیند و اعمال مکلّفان به ترازوی دادگاه الهی وزن می‏شود. این آموزه دینی اثری ژرف در نظام اخلاقی و تربیتی اسلام دارد.
آن سان که برخی مفسّران گفته‏اند غرض از وحی و رسالت پیامبران ترسانیدن انسان از آن همایش بزرگ و سخت است.

در آن روز، مردمان به دو گروه تقسیم می‏شوند:
گروهی به بهشت می‏روند و گروهی به دوزخ.

بدون انذار انسان از یوم‌الجمع و ماجرایی که در آن پیش می‏آید، دعوت دینی ناکام می‏ماند و رسالت پیامبران (علیهم السلام) بی فرجام می‏شود.

کتاب فرهنگ شيعه، تاليف شده توسط جمعى از نويسندگان، ص۴۸۱.

رده‌های این صفحه : نام های قیامت