یَأجُوج (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَأجُوج:
(إِنَّ يَأْجُوجَ وَ مَأْجُوجَ) یَأجُوج: (من اعلام القرآن) يأجوج و مأجوج نام دو قبيله از قبايل وحشى بوده است كه آن‌ها را «تاتار» مى‌ناميدند.
حدود ۶۰۰ سال قبل از ميلاد در حوالى مغولستان و سواحل درياى سياه پراكنده و به قتل و غارت مشغول بودند.
ذو القرنین براى جلوگيرى از تاخت‌وتاز آن‌ها، سدّى در مقابل آنان بين دو كوه بنا نهاد و با اين كار از مزاحمت شديد آن‌ها كه براى ساكنان اطراف مركز سكونت خود به‌وجود آورده بودند، جلوگيرى كرد.
ما شرح مفصل اين دو قبيله خونخوار را كه در دو سوره از قرآن، نام آن‌ها آمده است در ماده «م ج ج» (مأجوج) آورده‌ايم، براى اطلاع بيشتر به آن‌جا مراجعه شود و يا به تفسير نمونه
به موردی از کاربرد
یَأجُوج در
قرآن، اشاره می‌شود:
(قَالُوا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِنَّ يَأْجُوجَ وَ مَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجًا عَلَى أَن تَجْعَلَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُمْ سَدًّا) (آن گروه با اشاره به او گفتند: «اى ذوالقرنين! قوم يأجوج و مأجوج در اين سرزمين فساد مى‌كنند؛ آيا ممكن است ما هزينه‌اى براى تو قرار دهيم، كه ميان ما و آن‌ها سدّى ايجاد كنى؟!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: ظاهر اين است كه گويندگان اين حرف همان قومى باشند كه ذو القرنين آنان را در نزديكى دو كوه بيافت. و ياجوج و ماجوج دو طائفه از مردم بودند كه از پشت آن كوه به اين مردم حمله مى‌كردند و قتل عام و غارت راه انداخته اسير مى‌نمودند. دليل بر همه اين‌ها سياق آيه است كه تماما ضمير عاقل به آنان برگردانده شده و (نيز) عمل سد كشيدن بين دو كوه، و غير از اين‌ها.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَأجُوج»، ج۴، ص۷۵۹.
