یَسُومُون (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَسُومُون: یَسُومُونَکُمْ سُوءَ «یَسُومُون» فعل مضارع از مادّه
«سوم» است که در اصل- چنان که «
راغب» در «
مفردات» می‌گوید- به معنای دنبال چیزی رفتن می‌باشد و از آنجا که فعل مضارع معمولًا معنای دوام و استمرار را می‌بخشد،
و از «
قاموس» نیز استفاده می‌شود در می‌یابیم که
بنی اسرائیل به طور مداوم تحت شکنجه
فرعونیان بوده‌اند.
(وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ) (و نيز به ياد آوريد آن زمان كه شما را از چنگال فرعونيان رهايى بخشيديم؛ كه همواره شما را به بدترين صورت آزار مى‌دادند: پسران شما را سرمى‌بريدند؛ و زنان شما را براى كنيزى زنده نگه مى‌داشتند. و در اينها، آزمايش بزرگى از طرف پروردگارتان بود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى زنان شما را نمى‌كشتند، و براى خدمتگزارى و كلفتى خود زنده نگه ميداشتند، و آنان را مانند پسران شما نمى‌كشتند، پس كلمه (استحياء) بمعناى طلب
حیاة است، ممكن هم هست معناى آن اين باشد كه با زنان شما كارهايى مى‌كردند، كه
حیاء و شرم از ايشان برود، و معناى
(يسومونكم ...) تكليف مى‌كنند شما را يا ميرنجانند شما را بعذاب سخت مى‌باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَإِذْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَونَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ) (به خاطر بياوريد زمانى را كه از چنگال فرعونيان نجاتتان بخشيديم. در حالى كه پيوسته شما را به بدترين صورت شكنجه مى‌دادند، پسرانتان را مى‌كشتند، و زنانتان را براى خدمت كارى زنده مى‌گذاشتند؛ و در اين، آزمايش بزرگى براى شما از سوى پروردگارتان بود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
(يسومونكم) از سام، يسوم به معناى خوار داشتن و ذليل كردن است. و
(يقتلون) از مصدر تقتيل است كه به معناى زياده‌روى در كشتن است و
(يستحيون) از مصدر استحياء است كه به معناى زنده نگاه داشتن براى خدمت است. از ظاهر آيه بر مى‌آيد كه جمله
(وَ فِي ذلِكُمْ) اشاره به شكنجه‌هايى باشد كه بنى اسرائيل از آل فرعون مى‌ديدند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَسُومُون»، ص۶۴۹.
