• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَعْرِفون (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یَعْرِفون: (كَما يَعْرِفونَ أَبْناءَهُمْ)
یَعْرِفون: از مصدر «عرفان» به معنی «شناختن» است و به عبارت ديگر به معنى يافتن حقايق اشياء به طريق كشف و شهود است.
آيه مورد بحث مى‌گويد:
«كسانى كه به آن‌ها كتب آسمانى داده‌ايم، پيامبر را همچون فرزندان خود مى‌شناسند...» (كَما يَعْرِفونَ أَبْناءَهُمْ)
مقصود، علماى اهل كتابند كه پيامبر اسلام را به خوبى مى‌شناسند و نام و نشان و مشخصات او را در كتب مذهبى خود خوانده‌اند، ولى گروهى از آنان سعى دارند آگاهانه حق را كتمان كنند، هرچند گروهى از آن‌ها با مشاهده اين نشانه‌هاى روشن، اسلام را پذيرا گشتند، چنان كه از عبداللّه بن سلام كه از علماى يهود بود و سپس اسلام را پذيرفت نقل شده كه مى‌گفت: «من پيامبر اسلام (ص) را بهتر از فرزندم مى‌شناسم.»



به موردی از کاربرد یَعْرِفون در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - یَعْرِفون (آیه ۱۴۶ سوره بقره)

(الَّذينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفونَهُ كَما يَعْرِفونَ أَبْناءهُمْ وَ إِنَّ فَريقًا مِّنْهُمْ لَيَكْتُمونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمونَ)
(كسانى كه كتاب آسمانى به آنان داده‌ايم، او (پيامبر) را همچون فرزندان خود مى‌شناسند؛ ولى جمعى از آنان، حق را در حالى كه از آن آگاهند كتمان مى‌كنند.)

۱.۲ - یَعْرِفون در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
ضمير در (يعرفونه) به رسول خدا (ص) بر مى‌گردد، نه به كتاب، چون اين معرفت را تشبيه كرده به معرفت فرزندان و اين تشبيه در انسان‌ها درست است، نه اينكه كتاب را تشبيه به انسان كنند، هرگز كسى نمی‌گويد: فلانى اين كتاب را مى‌شناسد، همانطور كه پسر خودش را مى‌شناسد، علاوه بر اينكه سياق كلام كه در باره رسول خدا و وحيى كه تحويل قبله به او است، اصلا ربطى به كتاب اهل كتاب ندارد، پس معناى جمله اين است: كه اهل كتاب پيامبر اسلام را مى‌شناسند، آن طور كه بچه‌هاى خود را مى‌شناسند، به خاطر اينكه تمامى خصوصيات آن جناب را در كتب خود ديده‌اند، ولى با اين حال طائفه‌اى از ايشان عالما عامدا معلومات خود را كتمان مى‌كنند.

۱. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۶۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۹۶.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۵. رشید رضا، محمد، تفسیر المنار، ج۲، ص۱۷.    
۶. رازی، فخرالدین، تفسیر کبیر، ج۴، ص۱۱۰.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱، ص۴۹۹.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۳.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۴۹۱.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۲۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۰۸.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۲۳.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَعْرِفون»، ج۳، ص۱۵۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بقره | لغات قرآن




جعبه ابزار