یَغُوث (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَغُوث:
(وَ لَا يَغُوثَ وَ يَعُوقَ) یَغُوث: (من اعلام القرآن) نام يكى از بتهاى پنجگانهاى است كه در آيه مورد بحث از آنها نام برده شده و مورد پرستش رهبران گمراه و پيروانشان بوده است. اين بت به طايفه «بنى قطيف يا بنى مذجح» تعلق داشته و از نظر هيأت و شكل، به صورت «شير» بوده است.
بعضى اين بتها را نام پنج نفر از افراد
صالح مىدانند كه قبل از نوح مىزيستند و مجسمههاى آنان را به عنوان يادگار ساختند و مورد پرستش قرار دادند و بعضى معتقدند كه در عصر خود نوح ساخته شدهاند، چرا كه نوح مردم را از طواف قبر آدم جلوگيرى مىكرد، گروهى به تحريک
ابلیس به جاى آن مجسمههايى ساختند و به پرستش آنها مشغول شدند.
به موردی از کاربرد
یَغُوث در
قرآن، اشاره میشود:
(وَ قَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَ لَا تَذَرُنَّ وَ دًّا وَ لَا سُوَاعًا وَ لَا يَغُوثَ وَ يَعُوقَ وَ نَسْرًا) (و گفتند: دست از معبودان خود برنداريد بخصوص بتهاى «ودّ»، «سُواع»، «يَغُوث»، «يعوق» و «نسر» را رها نكنيد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: سفارش همان بزرگان قوم به مردم است، كه خدايان خود را از دست ندهيد و به خاطر نوح دست از عبادت آنها برنداريد. و اسامى نامبرده در آيه، يعنى ود، سواع، يغوث، يعوق و نسر، نام پنج
بت از بتهاى آنان است كه از ساير بتها مورد احترام بيشترى بوده و به پرستش آنها اهتمام بيشتر مىورزيدند و به همين جهت بعد از سفارش به تمسک به همه آلهه، نام خصوص اين پنج بت را بردند و بعيد نيست اينكه اول نام ود را بردند و بعدا سواع و يغوث را با لا ى تاكيد نفى ذكر كردند، بدين جهت بوده كه ود نزد آنان از ساير نامبردهها مهمتر بوده- و
خدا داناتر است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَغُوث»، ج۴، ص۷۷۱.