یُسْری (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُسْری: (فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْری) «یُسْری» از مادّه
«یسر» در اصل به معنای زین کردن اسب، لجام نمودن و آماده ساختن آن برای سواری است، و سپس به هر کار سهل و آسانی اطلاق شده است.
(فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى) (ما او را در مسير آسانى قرار مىدهيم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه تيسير به معناى تهيه كردن و آماده نمودن است، و كلمه يسرى به معناى خصلتى است كه در آن آسانى باشد و هيچ دشوارى نداشته باشد، و اگر تهيه كردن را توصيف كرد به آسانى، در حقيقت نوعى
مجاز گويى شده، پس منظور از آن اين است كه
توفیق اعمال صالحه را به او بدهد، و انجام اينگونه اعمال را برايش آسان سازد، به طورى كه هيچ گونه دشوارى در آن نباشد، و يا منظور اين است كه او را آماده حياتى سعيد كند، حياتى نزد پروردگارش، حياتى بهشتى، و به اين نحو آمادهاش كند كه توفيق اعمال صالحى را به او بدهد. و وجه دوم، هم به ذهن نزديكتر است و هم انطباقش با وعدههايى كه از قرآن معهود ما است منطبقتر.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُسْری»، ص۶۴۹.