۲۳. افسانه غرانیق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عنوان موضوع اصلي: قرآن
عنوان موضوع فرعي اول: پرسش و پاسخ
عنوان موضوع فرعي دوم: علوم قرآن
زبان: فارسي
نام خانوادگي نويسنده: نامشخص
عنوان مقاله: افسانه غرانيق
چكيده مقاله: متن مقاله: پرسش :
منظور از افسانه غرانيق كه مى‌گويند در قرآن است، چيست و آيا صحيح است؟
افسانه غرانيق، ساخته و پرداخته دشمنان اسلام و پيامبر اكرم(صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله) است كه براى تضعيف موقعيت قرآن و پيامبر، چنين حديث بى‌اساس را جعل كرده‌اند.
پاسخ :
خلاصه اين حديث جعلى آن است كه پيامبر خدا(صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله) در مكه، مشغول خواند سوره «النجم» بودند، وقتى به آياتى كه نام بتهاى مشركان در آن بود، رسيدند (أفَرَأيْتُم اللَّتَ وَ الْعُزّى • وَ مَنوةَ الثَّالِثَةَ الأُخْرى)
[۱] شيطان اين دو جمله را بر زبان او جارى ساخت، «تلك الغرانيقُ العُلى و انّ شفاعتهن لترتجى»؛ اينها پرندگان زيباى بلند مقامى هستند و از آنها اميد شفاعت مى‌رود.
در اين هنگام، مشركان خوشحال شدند و گفتند كه محمد(صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله) تا كنون نام خدايان ما را به نيكى نبرده است. در اين هنگام پيامبر(صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله) سجده كرد و آنها هم سجده كردند. جبرئيل نازل شد و به پيامبر(صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله) اظهار كرد كه اين دو جمله را من براى تو نياورده بودم. اين از القائات شيطان بود و در اين موقع، آيات ۵۲ تا ۵۴ سوره حج نازل شد و به پيامبر و مؤمنان هشدار داد.
اگر چه برخى مخالفان، اين افسانه ساختگى را با آب و تاب فراوان ذكر كرده‌اند، ولى قرائن فراوان نشان مى‌دهد كه اين يك روايت مجعول و ساختگى است كه براى بى‌اعتبار ساختن مسلمين و قرآن و پيامبر(صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله) ساخته شده است؛ زيرا:
اولاً: به گفته محققان، راويان اين حديث ضعيف، غيرقابل اطمينان‌اند و صدور آن از ابن عباس نيز به هيچ وجه معلوم نيست و به گفته «محمد بن اسحاق» اين حديث از جعليات زنادقه است و او در اين باره كتابى نگاشته است.
[۲] ثانياً: آيات آغازين سوره نجم، صريحاً اين خرافات را ابطال مى‌كند؛ آنجا كه مى‌گويد: «و ما ينطِقُ عَنِ الهَوى • إنْ هُوَ إلاّ وحىٌ يوحى»
[۳] ؛ پيامبر از روى هواى نفس سخن نمى‌گويد، آن چه مى‌گويد، تنها وحى الهى است. پس اين آيه چگونه با افسانه فوق سازگار است؟
ثالثاً: آياتى كه بعد از ذكر نام بتها در اين سوره آمده است، همه بيان مذمّت بتها و زشتى و پستى آن‌هاست (به ادامه آيات توجه نماييد).
رابعاً: مبارزه پيامبر(صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله) با بت‌پرستى، يك مبارزه آشتى‌ناپذير، پى‌گير و بى وقفه بود و در سخت‌ترين حالات و شرايط نيز آن حضرت از خود انعطاف نشان ندادند. پس چگونه مى‌شود اين الفاظ را گفته باشند.
خامساً: احاديث متعددى در مورد سوره نجم و سپس سجده كردن پيامبر و مسلمين در كتاب‌هاى مختلف نقل شده و در هيچ يك از آنها سخنى از افسانه غرانيق نيست و اين نشان مى‌دهد كه اين جمله بعداً افزوده شده است.
[۴] پى نوشت ها:
[۵] . نجم/ ۱۹-۲۰.
[۶] . فخر رازى، تفسير كبير، ج ۲۳، ص ۵۰.
[۷] . نجم/ ۳-۴.
[۸] . تفسير كبير، ج ۲۳، ص ۵۰.
منابع: (ماهنامه ياس، شماره۳)
پيوند مرتبط: تاريخ بارگذاري: ۱۳۸۹/۰۸/۱۷
