• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

‌قنوت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


قنوت از ماده­ی "قنو" است که در لغت به معنای به دست آوردن چیزی و خوشه ­ی خرما آمده و در اصطلاح قرآنی یعنی طاعت و پرستش همراه با خضوع و فروتنی؛
[۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ المفردات فی غریب القرآن‏، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۲۶ق، چاپ چهارم، ص۶۸۴.
که در واقع به معنای به دست آوردن حالت خضوع در عبادت به صورت قیام، سجده و رکوع بعد از تحقق ایمان می­باشد.
[۲] مصطفوی، حسن؛ التحقیق فی كلمات القرآن الکریم، تهران، بنگاه ترجمه و نشر كتاب، ۱۳۶۰ش، ج۹،ص۳۶۰.
البته "قنوت" در اصطلاح فقه دعا و ثنا در پیشگاه خداوند متعال در موضع خاصی از نماز است؛
[۳] شریفی اشكوری، الیاس؛ فقرات فقهیه، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش، چاپ اول، ج۱، ص۵۸۱.
و كیفیت آن در نزد امامیه، بلند كردن دست­ها تا مقابل صورت بوده، به­ طوری­كه كف دست­ها رو به آسمان و در حال خواندن دعا باشد.
[۴] روح الله، موسوی(امام خمینی)؛ آداب الصلاة، قم، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۰ش، چاپ اول، ص۳۷۳-۳۷۴.



فهرست مندرجات

۱ - پانویس

 
۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ المفردات فی غریب القرآن‏، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۲۶ق، چاپ چهارم، ص۶۸۴.
۲. ↑ مصطفوی، حسن؛ التحقیق فی كلمات القرآن الکریم، تهران، بنگاه ترجمه و نشر كتاب، ۱۳۶۰ش، ج۹،ص۳۶۰.
۳. ↑ شریفی اشكوری، الیاس؛ فقرات فقهیه، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش، چاپ اول، ج۱، ص۵۸۱.
۴. ↑ روح الله، موسوی(امام خمینی)؛ آداب الصلاة، قم، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۰ش، چاپ اول، ص۳۷۳-۳۷۴.


سایت پژوهه    



جعبه ابزار