• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تعرب بعد از هجرت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


به سکنی گزیدن در سرزمینى که موجب نقص در دین فرد مى‏گردد تعرب بعد از هجرت گفته می شود .
عنوان یاد شده در روایات متعدّد آمده و از آن نهی شده است.
[۱] وسائل الشیعةج۱۵، ص۳۱۸.    




براساس آنچه از روایات و کلمات فقها استفاده مى‏شود- آن است که فرد پس از معرفت و اعتقاد به آیین اسلام و فراگیرى احکام و معارف آن، جایى را براى سکونت خود برگزیند که موجب وهن و نقصان دین وى مى‏گردد، مانند سرزمین کفر یا بادیه؛ از این‏رو، در روایتى از امام رضا علیه السّلام، علّت حرمت تعرّب بعد از هجرت، بازگشت از دین و ترک یاری پیامبران و حجّتهاى خداوند علیهم السّلام شمرده شده است و نیز در روایتى از امام صادق علیه السّلام، تعرّب بعد از هجرت به ترک ولایت ائمه علیهم السّلام پس از معرفت آن تفسیر شده است.
[۲] وسائل الشیعةج۱۵، ص۱۰۰.    
[۳] مصباح المنهاج، ص۲۶۷-۲۶۸.    
[۴] کلمة التقوى ج۱، ص۵۸۶.

در کلمات برخى آمده که تعرّب (به معناى در بادیه سکنى گزیدن) از این جهت که مستلزم ترک دین و کناره‏گیرى از علم و آداب و سنن شرع مبین مى‏گردد مورد نهی قرار گرفته است.
[۵] مرآة العقول ج۱۰، ص۹.

برخى دیگر گفته‏اند: تعرّب عبارت است از انحراف از حق و پیوستن به گمراهان و منحرفان پس از ورود به حریم سعادت و همراهى با هدایت یافتگان.
[۶] الرواشح السماویة، ص۱۴۲.    

بنابراین سکونت در سرزمین کفر یا بادیه و مانند آن اگر موجب نقص در دین انسان نشود تعرّب محسوب نمى‏گردد،
[۷] ارشاد السائل، ص۱۹۴.    
[۸] صراط النجاة ج۱، ص۴۵۱.    

چنان‏که در برخى روایات به‏ آن اشاره شده است.
[۹] وسائل الشیعة ج۱۵، ص۱۰۱.    
[۱۰] وسائل الشیعة ج۲۰، ص۵۶۳.    

از این عنوان به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.


رفتن به سرزمین کفر و سکنى گزیدن در آن اگر موجب نقص دین مسلمان گردد، تعرّب بعد از هجرت محسوب شده و از گناهان کبیره است.
[۱۱] ذخیرة المعادج۲، ص۳۰۴.    
[۱۲] الحدائق الناضرة ج۱۰، ص۴۷.    
[۱۳] القضاء فی الفقه الإسلامی، ص۱۱۸-۱۱۹.    
[۱۴] ریاض المسائل ج۴، ص۳۵۳.    

اگر در سکونت سرزمین کفر براى خانواده و فرزندان، خوف تعرّب وجود داشته باشد، بر فرد واجب است به سرزمین اسلام هجرت کند.
[۱۵] صراط النجاة ج۲، ص۳۷۶.    


 
۱. ↑ وسائل الشیعةج۱۵، ص۳۱۸.    
۲. ↑ وسائل الشیعةج۱۵، ص۱۰۰.    
۳. ↑ مصباح المنهاج، ص۲۶۷-۲۶۸.    
۴. ↑ کلمة التقوى ج۱، ص۵۸۶.
۵. ↑ مرآة العقول ج۱۰، ص۹.
۶. ↑ الرواشح السماویة، ص۱۴۲.    
۷. ↑ ارشاد السائل، ص۱۹۴.    
۸. ↑ صراط النجاة ج۱، ص۴۵۱.    
۹. ↑ وسائل الشیعة ج۱۵، ص۱۰۱.    
۱۰. ↑ وسائل الشیعة ج۲۰، ص۵۶۳.    
۱۱. ↑ ذخیرة المعادج۲، ص۳۰۴.    
۱۲. ↑ الحدائق الناضرة ج۱۰، ص۴۷.    
۱۳. ↑ القضاء فی الفقه الإسلامی، ص۱۱۸-۱۱۹.    
۱۴. ↑ ریاض المسائل ج۴، ص۳۵۳.    
۱۵. ↑ صراط النجاة ج۲، ص۳۷۶.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۵۲۸.    



جعبه ابزار