• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علم نجوم‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: علم نجوم
مقالات مرتبط: ستاره‌شناسی.

علم نجوم دانش اخترشناسی است؛ و آن علمی است که حرکات و حالات ستارگان با یکدیگر و نیز اثرات آنها بر روی زمین را بیان می‌کند.
به سبب اختلاف روایات وارد شده درباره علم نجوم که هم نکوهش شده و هم ستایش شده، علماء نیز در حرمت یاد دادن و یاد گرفتن علم نجوم اختلاف کرده‌اند.
از آن به مناسبت در باب تجارت سخن گفته‌اند.



نجوم، جمع نجم، به معنای ستاره است. دانش نجوم، دانشی است که در آن، حرکات و حالات ستارگان با یکدیگر و نیز اثرات آنها بر روی زمین بیان می‌شود.
[۱] دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه دهخدا، واژۀ «نجوم».
برخی آن را به دانش شناسایی بخشی از جهان هستی که در ورای جو قرار دارد و بررسی قوانین فیزیکی مربوط به آن، تعریف کرده‌اند.
[۲] انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، واژۀ «نجوم».


در مورد صحت و عدم صحت یاد دادن و یاد گرفتن علم نجوم، هم در روایات و هم در دیدگاه علماء اختلاف است.

۲.۱ - در روایات

در روایات از علم نجوم، هم نکوهش و هم ستایش شده است. مضمون برخی روایات این است که علم نجوم علمی است که منافعش‌ اندک و زیان‌هایش بسیار است، و مفاد بعضی دیگر، چنین است که‌ اندک آن نفعی نمی‌بخشد و زیاد آن درک نمی‌شود؛ چنان‌که در روایتی از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، از نظر و (اندیشه) کردن در ستارگان نهی شده است.در مقابل، در بعضی دیگر از روایات آمده است: دانش نجوم از دانش‌های انبیاء است که خداوند ایشان را به آن اختصاص داده است. اهل بیت ‌(علیهم‌السّلام) نیز عالم به آن هستند و نظر کردن دیگران در ستارگان روا شمرده شده است. در روایتی آمده است: «حضرت ادریس (علیه‌السّلام) نخستین کسی است که درباره ستارگان سخن گفته است».

۲.۲ - دیدگاه علماء

به سبب اختلاف روایات، در حرمت یاد دادن و یاد گرفتن علم نجوم نیز اختلاف شده است. برخی آن را از علوم جایز و مباح شمرده و تعلیم و تعلم و نظر در آن و عمل به آن را جایز دانسته و گفته‌اند: حرکات، اوضاع و حالات ستارگان، بــر حوادثی دلالت دارند که در زمین پدید می‌آیند؛ لیکن خداوند می‌تواند آن حوادث را به سبب صدقه دادن، دعا کردن و مانند آن از دیگر اسباب، تغییر دهد. البته اعتقاد به مؤثر بودن این حرکات و اوضاع؛ چه به نحو استقلال و یا مشارکت با خدا در تاثیرگذاری، حرام، بلکه کفر است و روایات نکوهش کننده ناظر به این اعتقاد است. برخی به حرمت تعلیم و تعلم علم نجوم قائل شده‌اند و بسیاری حرمت آن را به اعتقاد تاثیر داشتن اوضاع و حرکات در رخدادها مقید کرده‌اند. بنابراین، در صورت عدم اعتقاد به آن و قول به اینکه این حرکات و اوضاع صرفا نشانه‌هایی بر بروز حوادثی در زمین می‌باشند، تعلیم و تعلم آن حرام نخواهد بود.البته فراگیری علم نجوم برای شناسایی چگونگی حرکت‌های ستارگان و سیارات و نیز حالات آنها از تربیع، تثلیث و غیر آن و کسوف و خسوف و طلوع و غروب و دخول ماه یا خورشید در برج‌ها و نیز درجات آنها که مبتنی بر علم حساب می‌باشد، جایز است.

۱. دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه دهخدا، واژۀ «نجوم».
۲. انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، واژۀ «نجوم».
۳. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۷، ص۱۴۱-۱۴۴.    
۴. علامه مجلسی، مرآة العقول، ج۲۶، ص۴۷۴ – ۴۷۶.    
۵. فیض کاشانی، محمدمحسن، الوافی، ج۲۶، ص۵۲۰.    
۶. نراقی، احمد، مستند الشیعة، ج۱۴، ص۱۱۸-۱۲۴.    
۷. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۲، ص۱۰۷ – ۱۰۸.    
۸. علامه مجلسی، مرآة العقول، ج۵، ص۳۶۷.    
۹. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۳۷۰.    
۱۰. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۷، ص۱۴۱.    
۱۱. نراقی، احمد، مستند الشیعة، ج۱۴، ص۱۱۸ - ۱۲۰.    
۱۲. محقق کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۴، ص۳۲.    
۱۳. کاشف الغطاء، حسن، انوار الفقاهة (المکاسب)، ص۵۵.    
۱۴. سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۱۶، ص۸۹.    
۱۵. علامه حلی، منتهی المطلب، ج۱۵، ص۳۹۰.    
۱۶. کاشف الغطاء، حسن، انوار الفقاهة (المکاسب)، ص۵۶ – ۵۷.    



• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۸، ص۵۰۴.


رده‌های این صفحه : تجارت | نجوم




جعبه ابزار