اذیت زناکاران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مردان و
زنان مجردی که عمل زشت
زنا را مرتکب می‌شوند
اذیت و
تعزیر آنها تا قبل از
نسخ حکم واجب و لازم است.
اذیت و
تعزیر مرد و
زن مجرد در صورت عدم
توبه و اصلاح، به دلیل ارتکاب زنا «قبل از نسخ»
واجب است.
والـتی یاتین الفـحشة... • والذان یاتیـنها منکم فـاذوهما فان تابا واصلحا فاعرضوا عنهما..
«و کسانی از
زنان شما که مرتکب
زنا شوند.... • و از میان شما، آن مردان و زنانی که (
همسر ندارند، و) مرتکب آن کار (زشت) می شوند، آنها را آزار دهید (و حد بر آنان جاری نمایید)! و اگر توبه کنند، و (خود را) اصلاح نمایند، (و به جبران گذشته بپردازند،) از آنها درگذرید! زیرا
خداوند، توبه پذیر و مهربان است.»
(بنا بر قولی، اذیت درباره زن و مرد مجرد است که مرتکب زنا شده باشند و مقصود از اذیت، سرزنش و توبیخ زبانی است و جمهور
مفسران معتقدند که این
آیه به حد تعیین شده در
سوره نور نسخ شده است.)
در این آیه حکم زنا و عمل منافی عفت "غیر محصنه" را بیان می کند، و می فرماید: مرد و زنی که (همسر ندارند) و اقدام به ارتکاب این عمل زشت می کنند، آنها را آزار (
مجازات) کنید.
گرچه در این آیه تصریحی به زنای "غیر محصنه" نشده، ولی از آنجا که این آیه دنبال آیه گذشته آمده، و مجازاتی که برای زنا در این آیه ذکر شده با مجازات آیه گذشته تفاوت دارد، و از آن خفیف تر است استفاده می شود که این حکم درباره آن دسته از مرتکبین زنا است، که در آیه قبل داخل نبوده‌اند، و از آنجا که آیه قبل با قرینه‌ای که اشاره شد، مخصوص "زنای محصنه" است نتیجه می گیریم، که این آیه حکم "زنای غیر محصنه" را بیان می کند.
این نکته نیز روشن است که مجازات مذکور در این آیه یک مجازات کلی است، و آیه ۲ سوره نور که حد زنا را یکصد تازیانه برای هر یک از طرفین بیان کرده، می تواند،
تفسیر و توضیحی برای این آیه بوده باشد، و بهمین دلیل این حکم نیز نسخ نشده است.
آیه دوم متضمن حکم زنای بدون احصان است، یعنی زنای مرد بی زن، و زن بی شوهر، و آن حکم عبارت است از
ایذاء و
شکنجه، حال چه اینکه مراد از این شکنجه حبس باشد و چه زدن با لنگه کفش، یا سرزنش با
زبان، و یا غیر اینها.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اذیت زناکاران».
