دورانبین خاص و عام، از مصادیق دورانبین اقل و اکثر بوده و عبارت است از شک در الزام به یکی از دو امری که رابطه آنها با یک دیگر، عام و خاص منطقی می باشد، مثل این که مکلف شک کند آیا در رکوع و سجدهنماز، ذکر خاص ( سبحان الله ) واجب است یا هر ذکری خوانده شود، کفایت می کند.
