دینار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دینار:
سکه ی
طلا، مقابل
درهم است .
دینار، واحد
پول فلزى از جنس
طلا است که از
صدر اسلام، بلکه دوران جاهلى تا اوائل
سده ی چهاردهم
هجری قمری میان
مسلمان ان رایج بود.
وزن
دینار شرعی که به
تصریح بسیارى، همواره ثابت بوده و هیچ گونه تغییرى در آن ایجاد نشده، یک
مثقال شرعی و سه چهارم
مثقال صیرفی است که معادل ۲۶۵/ ۴ گرم است. برخى بر این مطلب ادعاى
اجماع کرده‌اند.
- یک دینار، بیست
قیراط شرعی و در مقایسه با
درهم از نظر وزنى،
معادل یک و سه هفتم درهم و از نظر ارزشى -معادل ده
درهم بوده است.
- دینار همچون
درهم- بر خلاف پول هاى رایج امروزى که صرفاً داراى ارزش
اعتباری اند- علاوه بر ارزش ا
عتباری داراى ارزش
ذاتی است و آنچه مورد نظر فقها است، همان
طلا ى
مسکوک با وزن معیّن است.
از این عنوان در باب هاى
طهارت،
زکات،
خمس،
تجارت،
حدود و
دیات سخن گفته‌اند.
کفّاره ی
آمیزش در حال
حیض، در یک سوم نخست مدت
حیض، یک دینار و در یک سوم میانى، نصف دینار و در یک سوم آخر، یک چهارم دینار است. در
وجوب یا
استحباب آن اختلاف است.
چنان که در
وجوب پرداخت دینار (یک
مثقال طلا ى خالص
مسکوک) یا
کفایت پرداخت قیمت آن اختلاف مى‌باشد.
در دینار همچون
درهم، در صورت رسیدن به حدّ
نصاب،
زکات واجب است. در
نصاب بیست دینار، بنابر
مشهور، نصف دینار (ده قیراط) با شرایطى
واجب مى‌شود که یک چهلم بیست دینار خواهد بود، و در بیشتر از بیست دینار در هر چهار دینار افزایش، دو قیراط (یک چهلم چهار دینار، برابر یک دهم دینار) به عنوان
زکات افزایش مى‌یابد.
شرط تعلق
زکات به دینار، مسکوک و رایج بودن آن در بازار است؛ بنابر این، در دینار غیر مسکوک و یا
مسکوک غیر رایج، زکات ثابت نیست. البته اگر قبلا رایج بوده و اکنون از رواج افتاده، زکات به آن تعلّق مى‌گیرد. در اینکه به
طلا و
نقره ی مسکوک و رایج در بازار که براى
زینت استفاده مى‌شود،
زکات تعلّق مى‌گیرد یا نه، اختلاف است.
پرداخت
زکاتمادیان ى که در
چراگاه طبیعى مى‌چرد و یک سال از
مالکیت آن گذشته،
مستحب است. مقدار
زکات آن، براى هر رأس از نوع
تازی دو دینار و از نوع غیر تازى یک دینار است.
نصاب خمس معدن- بنابر نظر برخى- رسیدن قیمت آن به ارزش بیست دیناراست.
نصاب آنچه با
غواصی ازدریا به دست مى‌آید، همچون
جواهر بنابر مشهور، رسیدن قیمت آن به قدر یک دینار است.
شرط صحّت معامله ی
درهم و دینار با یکدیگر- که از آن به
بیع صرف، تعبیر مى‌کنند- بنابر مشهور،
تقابض در مجلس است.
گرفتن زیادى در
معامله ی دینار با دینار،
ربا به شمار مى‌رود و
حرام است.
گرفتن زیادى در
معامله ی دینار با
درهم، از آن جهت که دو جنس محسوب مى‌شوند، اشکال ندارد؛
چنان که
معامله ی یک
درهم و یک دینار با دو
درهم و دو دینار- از آن جهت که هر کدام از آن دو در برابر جنس مخالف خود قرار مى‌گیرد-
ربا محسوب نمى‌شود و بدون اشکال است.
از شرایط اجراى
حدّ سرقت مال ، رسیدن آن به
حدّ نصاب است، که بنا بر مشهور یک چهارم دینار یا قیمت آن مى‌باشد.
دیه ی کامل مرد آزاد
مسلمان، صد شتر یا دویست
حلّه یا هزار
گوسفند یا دویست
گاو یا هزار دینار و یا ده هزار
درهم است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۶۸۶ تا ۶۸۸
