عمارة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِمارَة:
(وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ) عِمارَة: به معنى «آباد كردن» است.
اين آيه از مقام «سقاية» (آب دادن به حجاج) و عمران و آبادى مسجد الحرام سخن مى‌گويد و آن را با كسى كه ايمان به خدا و روز رستاخيز آورده مقايسه مى‌كند و مى‌فرمايد:
«آيا سيراب كردن حجاج و آباد ساختن مسجد الحرام را همانند (عمل) كسى قرار داديد كه ايمان به خدا و روز قيامت آورده و در راه او جهاد كرده است...»
با توجه به اين كه منصب «سقاية الحاج» (قبل از اسلام) در رديف منصب كليددارى خانه كعبه و از مهم‌ترين مناصب محسوب مى‌شد و كسى كه سرپرست اين مقام بوده، از موقعيت ويژه‌اى برخوردار بود و همچنين مقام «كليددارى» و عمران و آبادى مسجد الحرام از مقدس‌ترين و بزرگ‌ترين كانون مذهبى، حتى در زمان جاهليت به شمار مى‌رفت، با همه اين‌ها قرآن مجيد مى‌گويد ايمان به خدا و جهاد در راه او از تمام اين كارها برتر و بالاتر است.
به موردی از کاربرد
عِمارَة در
قرآن، اشاره می‌شود:
(أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ جاهَدَ فی سَبيلِ اللّهِ لا يَسْتَوونَ عِندَ اللّهِ وَ اللّهُ لا يَهْدی الْقَوْمَ الظّالِمينَ) (آيا آب دادن به حاجيان و آباد ساختن مسجدالحرام را، همانند عمل كسى قرار داديد كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده و در راه او جهاد كرده است؟! اين دو، نزد خدا يكسان نيستند و خداوند گروه ستمكاران را هدايت نمى‌كند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
منظور از سقايت در اين آيه معناى مصدرى آن (آب دادن) است و قرار گرفتن
(سِقايَةَ الْحاجِّ) در مقابل
(عِمارَةَ الْمَسْجِدِ) نيز مؤيد همين احتمال است، چون در دومى به طور قطع، مقصود معناى مصدرى عمارت است، كه همان كار تعمير است.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عمارة»، ج۳، ص۲۴۳-۲۴۴.
