عَضُد (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَضُد:
(قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخيکَ) عَضُد: از سرشانه تا آرنج را «عَضُد» گويند و گاه به معنى معين و مددكار به صورت استعاره آورده شده است.
در اين آيه، خدا به موسى مى‌فرمايد: بازويت را به وسيله برادرت (هارون) قوى و نيرومند مى‌گردانيم.
در آيه ۵۱
سوره کهف واژه «عضد» به معنى «يار و مددكار» آمده است، چنان كه مى‌خوانيم:
(...وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلّينَ عَضُداً) «...و من گمراه‌كنندگان را دستيار خود قرار نمى‌دهم.»
به موردی از کاربرد
عَضُد در
قرآن، اشاره می‌شود:
(قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخيکَ وَ نَجْعَلُ لَكُما سُلْطانًا فَلا يَصِلونَ إِلَيْكُما بِآياتِنا أَنتُما وَ مَنِ اتَّبَعَكُما الْغالِبونَ) (فرمود: «به زودى بازوان تو را به وسيله برادرت محكم و نيرومند مى‌كنيم و براى شما سلطه و برترى قرار مى‌دهيم و آن‌ها به بركت معجزات ما، بر شما دست نمى‌يابند؛ شما و پيروانتان پيروزيد.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
اينكه فرمود: بازويت را به وسيله برادرت محكم مى‌كنم، كنايه است از اينكه: تو را به وسيله او تقويت خواهم كرد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عَضُد»، ج۳، ص۱۹۰.
