• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مهاد (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مهاد: (وَ بِئْسَ الْمِهَادُ)
مهاد: جمع «مهد» (بر وزن عهد) به معنى آماده و مهيا كردن و نيز به معنى «بستر» است كه انسان به هنگام استراحت و آرامش از آن استفاده مى‌كند. ذكر اين كلمه در آیه مورد بحث اشاره به آن است كه طغيانگران به جاى اين‌كه در بستر استراحت بيارامند بايد روى شعله‌هاى آتش سوزان قرار گيرند، چنان‌كه در آيه ۴۱ سوره اعراف مى‌خوانيم:
(لَهُمْ مِنْ جَهَنَّمَ مِهٰادٌ وَ مِنْ فَوْقِهِمْ غَوٰاشٍ‌...)
«براى آن‌ها بسترهايى از (آتش) دوزخ و روى آن‌ها پوشش‌هايى (از آن) است...»
كلمه «مهاد» جمعا ۷ بار در قرآن مجيد آمده است كه يکبار آن به شكل «مهادا» مى‌باشد.



به موردی از کاربرد مهاد در قرآن، اشاره می‌شود:


۱.۱ - مهاد (آیه ۱۸ سوره رعد)

(لِلَّذِينَ اسْتَجَابُواْ لِرَبِّهِمُ الْحُسْنَى وَ الَّذِينَ لَمْ يَسْتَجِيبُواْ لَهُ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لاَفْتَدَوْاْ بِهِ أُوْلَئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ وَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهَادُ)
(براى آن‌ها كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند، پاداش نيكو است و كسانى كه دعوت او را اجابت نكردند، آن‌چنان در وحشت عذاب الهی فرو مى‌روند، كه اگر تمام آنچه در روى زمین است و همانندش، از آن آن‌ها باشد، همه را براى رهايى از عذاب فدیه مى‌دهند. ولى از آن‌ها پذيرفته نخواهد شد. براى آن‌ها حساب بدى است و جايگاهشان جهنم و چه بد جايگاهى است!)


۱.۱.۱ - مهاد در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى بد مهادى است مهادى كه بر ايشان آماده شده و بنا است در آن جاى گيرند.


۱.۲ - مهاد (آیه ۴۱ سوره اعراف)

(لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَ مِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ وَ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ)
(براى آن‌ها بسترى از آتشِ دوزخ و روى آن‌ها پوششى از آن است و اين‌چنين ستمكاران را جزا مى‌دهيم.)


۱.۱.۱ - مهاد در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مهاد بسترى است گستردنى، گهواره اطفال را هم از اين جهت مهد مى‌گويند.



۱. رعد/سوره۱۳، آیه۱۸.    
۲. اعراف/سوره۷، آیه۴۱.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، فی غریب القرآن، دار القلم، ج۱، ص۷۸۰.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۴۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۶، ص۱۷۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۰، ص۱۸۰.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۹، ص۳۱۹.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۶، ص۱۶.    
۹. رعد/سوره۱۳، آیه۱۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۱.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۶۶.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۴۱.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۴۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۴۲.    
۱۵. اعراف/سوره۷، آیه۴۱.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۵.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۱۴۴.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۱۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۰۵.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان،، ج۴، ص۶۴۷.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مهاد»، ج۴، ص۳۵۴.






جعبه ابزار