• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آثار قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قرآن مجید با توجه به جامعیت و گستردگی عنایتش به تمامی ابعاد انسانها، آثار و ثمرات فراوانی دارد که این آثار را می‌توان در انس با قرآن دریافت کرد. لذا در اینجا بعضی از اثرات انس با قرآن که خود قرآن کریم به آن اشاره کرده است که نصیب انسان می‌شود بیان شده است.



اگرچه اسلام دین تسلیم است اما این به معنای تقلید کوکورانه نیست. بلکه تقلیدی است همراه با آگاهی و تفکر در مورد دستورات اسلام و لذا قرآن نیز همواره به اندیشیدن در مورد مسائل مختلف دعوت می‌کند. براستی اگر قبل از هر کار، انسان، لحظاتی فکر می‌کرد چه مشکلاتی که از انسان و جوامع انسانی حل نمی‌شد.
«... کذلک یبین الله لکم الآیات لعلکم تتفکرون». . ... خدا آیات خود را بدین روشنی برای شما بیان می‌کند باشد که عقل و اندیشه بکار ببندید.
نیز آیه: «بالبینات و الزبر و انزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزل الیهم و لعلهم یتفکرون».
... و بر تو قرآن را نازل کردیم تا بر امت آنچه فرستاده شد بیان کنی، باشد که خرد و اندیشه بکار بندند.
همچنین آیه: «... و تلک الامثال نضربها للناس لعلهم یتفکرون» (به این مفهوم در سوره بقره، و یونس، نیز اشاره شده است.)
... و این امثال را در (قرآن) برای مردم بیان می‌کنیم، باشد که خرد و اندیشه بکار بندند.


قرآن در موارد متعددی بیان می‌فرماید که این آیات برای تعقل است و این بدان معناست که انسان با آگاهی درست از مطلبی، آن را به کار بندد. در تفسیر المیزان می‌خوانیم (تعقل در زمینه‌ای استعمال می‌شود که به دنبال درک و فهم، انسان وارد مرحله ی عمل گردد.) اندیشه‌ی تنها در مورد احکام یا جهان هستی، نتیجه‌ای نخواهد داد بلکه باید عمل را نیز به دنبال داشته باشد.
«کذلک یبین الله لکم آیاته لعلکم تعقلون». ... خدا آیات خود را برای شما این گونه روشن بیان سازد، باشد که خردمند شوید. نیز می‌فرماید: «انا انزلناه قرآنا عربیا لعلکم تعقلون» (به این مفهوم در سوره‌های آل عمران،؛ نور،؛ زخرف،؛ حدید، و روم، نیز اشاره شده است.)
قرآن را به عربی فرستادیم، باشد که خردمند شوید. و لذا کسانی را که به آیات آن ایراد گرفته و به آن عمل نمی‌کنند مورد خطاب قرار داده و می‌فرماید: چرا در این آیات روشنی بخش تعقل نمی‌کنید. «لقد انزلنا الیکم کتابا فیه ذکرکم افلا تعقلون»
ما بر شما کتابی نازل کردیم که وسیله تذکر شما در آن است، آیا اندیشه نمی‌کنید؟ و علاوه بر آن کسانی را که صرفا قرآن را تلاوت می‌کنند توبیخ کرده و می‌فرماید: چرا در آنها اندیشه نمی‌کنید؟ «... و انتم تتلون الکتاب افلا تعقلون».
... و کتاب (خدا را) که می‌خوانید، چرا در آن اندیشه و تعقل نمی‌کنید؟


هدف از نزول این کتاب این نبوده که تنها به تلاوت آن قناعت کنند بلکه هدف این بوده که آیاتش سرچشمه فکر و اندیشه گردد و آن نیز حرکتی در جهت عمل به وجود آورد.
«کتاب انزلناه الیک مبارک لیدبروا آیاته...» کتابی است پر برکت که بر تو نازل کرده‌ایم تا در آیات آن تدبر کنند... و لذا به سرزنش کسانی می‌پردازد که در آیات آن تدبر نمی‌کنند.
«افلا یتدبرون القرآن‌ام علی قلوب اقفالها» آیا آنها در قرآن تدبر نمی‌کنند یا بر دل هایشان قفل زده‌اند؟ همچنین آیه: «افلا یتدبرون القرآن و...» آیا آنها در قرآن تدبر نمی‌کنند و...


قرآن از این جهت که از سرچشمه لایزال الهی نازل شده مطابق با نیازهای روحی و جسمی انسان‌هاست و نیز چون از هر کژی و ناراستی مبری بوده و یکسره تعالیم انسان ساز است، انسان‌ها را به بهترین راه هدایت می‌کند.
«یهدی الی الرشد...» (این قرآن خلق را) به راه خیر و صلاح هدایت می‌کند... نیز می‌فرماید:
«... انا سمعنا کتابا انزل من بعد موسی مصدقا لما بین یدیه یهدی الی الحق و الی طریق مستقیم» (به این مفهوم در [[|سوره سبا]]، نیز اشاره شده است.)
ما آیات کتابی را شنیدیم که پس از موسی نازل شده بود، درحالی که کتب آسمانی را که در مقابل او بود تصدیق می‌کرد و خلق را به سوی حق و طریق راست هدایت می‌فرمود. همچنین می‌فرماید:
«ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم...» همانا این قرآن خلق را به استوارترین راه هدایت می‌کند...


در قرآن مردم بارها به پیروی از دستورات خدا و انجام اعمال نیکو دعوت شده‌اند و در همین کتاب کسانی که به این دستورات عمل می‌کنند را به پاداش جاودانی بشارت می‌دهد.
«فانما یسرناه بلسانک لتبشر به المتقین...» ما حقایق قرآن را تنها به زبان تو آسان کردیم تا به آن اهل تقوی را بشارت دهی... و نیز آیه: «... هذا کتاب مصدق لسانا عربیا لینذر الذین ظلموا و بشری للمحسنین» (به این مفهوم در سوره بقره،؛ نحل، و نمل، اشاره شده است.)
... این کتاب مصدق کتب آسمانی پیشین به زبان عربی نازل شده تا ستمکاران عالم را بترساند و نیکوکاران را بشارت دهد.


قرآن علاوه بر دعوت به کارهای نیک و بشارت متقین، مردم را از انجام کارهای ناپسند بازداشته و آنها را انذار می‌کند.
«و کذلک اوحینا الیک قرآنا عربیا لتنذر‌ام القری و من حولها و تنذر یوم الجمع» (به این مفهوم در سوره انعام، نیز اشاره شده است.) و چنین قرآن عربی را بر تو نازل کردیم تا مردم (شهر مکه) ‌ ام القری و هر که را در اطراف اوست از خدا و از روز قیامت بترسانی...
و نیز آیه: «لتنذر قوما ما انذر آباؤهم فهم غافلون». (این قرآن نازل شده) تا قومی را که پدرانشان (به کتب آسمانی پیشین) اندرز شدند (از قهر خدا) بترسانی که ایشان سخت غافلند. همچنین می‌فرماید: «... و اوحی الی هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ...» . ... و وحی می‌کند به من آیات این قرآن را تا بدان شما و هرکس از افراد بشر را که خبر این قوم به او رسد بترسانم.
«تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیرا». (به این مفهوم در سوره‌های قصص،؛ سجده،؛ ابراهیم،؛ مریم، و احقاف، نیز اشاره شده است.)
بزرگوار آن خدایی است که قرآن را بر بنده ی خاص خود نازل فرمود تا اهل عالم را خدا ترس گرداند.


آخرین منشور آسمانی، به گونه‌های مختلف اجر و عذاب خداوند را برای نیکوکاران و بدکاران و نظم عالم و نعمت‌هایی را که برای انسان‌ها آفریده است متذکر می‌شود تا شاید با یادآوری آنها انسان فراموشکار خداترس شود.
«و لقد ضربنا للناس فی هذا القرآن من کل مثل لعلهم یتذکرون».
و ما در این قرآن برای مردم هرگونه مثل‌های روشن آوردیم باشد که متذکر شوند. هم چنین می‌فرماید:
«ما انزلنا علیک القرآن لتشقی الا تذکرة لمن یخشی».
ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که خود را به رنج افکنی (تنها غرض این است که مردم خداترس را متذکر سازی.)
و نیز آیه: «و لقد صرفنا فی هذا القرآن لیذکروا...» .
و ما این قرآن را به سخنان فصیح و بلیغ، نیکو بیان کردیم تا خلق متذکر شوند... نیز می‌فرماید:
«کتاب انزلناه الیک مبارک لیدبروا آیاته و لیتذکر اولوا الالباب». (به این مفهوم در سوره بقره،؛ نور،؛ رعد،؛ قصص،؛ اسرا،؛ انعام،؛ نحل،؛ ابراهیم، و دخان، نیز اشاره شده است.)
کتابی مبارک بر تو نازل کردیم تا امت در آیاتش تفکر کنند و صاحبان عقل متذکر (حقایق آن) شوند.


«انا انزلنا الیک الکتاب بالحق لتحکم بین الناس بها اراک الله...» .
و ما قرآن را به سوی تو به حق فرستادیم تا به آنچه خدا به وحی خود بر تو پدید آرد میان مردم حکم کنی... هم چنین می‌فرماید: «فاحکم بینهم بما انزل الله...» .
پس حکم کن میان آنها به آنچه خدا فرستاد... و نیز آیه: «و ان احکم بینهم بما انزل الله...» . و تو بدانچه خدا به تو فرستاده میان مردم حکم کن...


«و ما کان هذا القرآن ان یفتری من دون الله و لکن تصدیق الذی بین یدیه و تفصیل الکتاب لا ریب فیه من رب العالمین».
شایسته نیست که این قرآن بدون وحی الهی به خدا نسبت داده شود ولی تصدیقی است برای آنچه بیش از آن است و کتاب و احکام الهی را به تفصیل بیان می‌کند بی هیچ شک نازل از جانب خدای عالم است.
«... ما کان حدیثا یفتری و لکن تصدیق الذی بین یدیه و تفصیل کل شی...» . ... این (قرآن) نه سخنی است که فراتوان بافت لیکن کتب آسمانی پیش از خود را تصدیق کرده و هر چیزی را مفصل بیان می‌کند...
هم چنین آیه: «کتاب فصلت آیاته قرآنا عربیا لقوم یعلمون». کتابی که آیات جامعش را به زبان عربی برای دانشمندان، مبین ساخته است.


«قرآنا عربیا غیر ذی عوج لعلهم یتقون». قرآن عربی است که در آن ناراستی و حکم ناصواب نیست باشد که مردم پرهیزکار شوند.
هم چنین آیه: «ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین». این کتاب بی هیچ شک راهنمای پرهیزکاران است


«الر کتاب انزلناه الیک لتخرج الناس من الظلمات الی النور باذن ربهم...» . الر این (قرآن) کتابی است که ما به تو فرستادیم تا مردم را به امر خدا از ظلمات بیرون آوری و به عالم نور رسانی...
نیز آیه: «هو الذی ینزل علی عبده آیات بینات لیخرجکم من الظلمات الی النور...» . اوست (خدایی) که بر بنده ی خود آیات روشن بیان را نازل کرد تا شما (بندگان) را از ظلمات بیرون آورده و به نور رهبری کند...


«... و انزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزل الیهم...» . ... و ما این ذکر (قرآن) را بر تو نازل کردیم تا آنچه به سوی مردم نازل شده است برای آنها تبیین کنی...
نیز آیه: «و ما انزلنا علیک الکتاب الا لتبین لهم الذی اختلفوا فیه...» . و قرآن را بر تو نازل نکردیم مگر برای این که آنچه را در آن اختلاف دارند برای آنها تبیین کنی...


۱. بقره/سوره۲، آیه۲۱۹.    
۲. نحل/سوره۱۶، آیه۴۴.    
۳. حشر/سوره۵۹، آیه۲۱.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۶۶.    
۵. یونس/سوره۱۰، آیه۲۴.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۲، ص۲۴۹-۲۵۰.    
۷. بقره/سوره۲، آیه۲۴۲.    
۸. یوسف/سوره۱۲، آیه۲.    
۹. آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۸.    
۱۰. نور/سوره۲۴، آیه۶۱.    
۱۱. زخرف/سوره۴۳، آیه۳.    
۱۲. حدید/سوره۵۷، آیه۱۷.    
۱۳. روم/سوره۳۰، آیه۲۸.    
۱۴. انبیا/سوره۲۱، آیه۱۰.    
۱۵. بقره/سوره۲، آیه۴۴.    
۱۶. ص/سوره۳۸، آیه۲۹.    
۱۷. محمد/سوره۴۷، آیه۲۴.    
۱۸. نساء/سوره۴، آیه۸۲.    
۱۹. جن/سوره۷۲، آیه۲.    
۲۰. احقاف/سوره۴۶، آیه۳۰.    
۲۱. سبا/سوره۳۴، آیه۶.    
۲۲. اسراء/سوره۱۷، آیه۹.    
۲۳. مریم/سوره۱۹، آیه۹۷.    
۲۴. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۲.    
۲۵. بقره/سوره۲، آیه۹۷.    
۲۶. نحل/سوره۱۶، آیه۸۹.    
۲۷. نحل/سوره۱۶، آیه۱۰۲.    
۲۸. نمل/سوره۲۷، آیه۲.    
۲۹. شوری/سوره۴۲، آیه۷.    
۳۰. انعام/سوره۶، آیه۹۲.    
۳۱. یس/سوره۳۶، آیه۶.    
۳۲. انعام/سوره۶، آیه۱۹.    
۳۳. فرقان/سوره۲۵، آیه۱.    
۳۴. قصص/سوره۲۸، آیه۴۶.    
۳۵. سجده/سوره۳۲، آیه۳.    
۳۶. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۵۲.    
۳۷. مریم/سوره۱۹، آیه۹۷.    
۳۸. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۲.    
۳۹. زمر/سوره۳۹، آیه۲۷.    
۴۰. طه/سوره۲۰، آیه۲-۳.    
۴۱. اسرا/سوره۱۷، آیه۴۱.    
۴۲. ص/سوره۳۸، آیه۲۹.    
۴۳. بقره/سوره۲، آیه۲۲۱.    
۴۴. نور/سوره۲۴، آیه۱.    
۴۵. نور/سوره۲۴، آیه۲۷.    
۴۶. رعد/سوره۱۳، آیه۱۹.    
۴۷. قصص/سوره۲۸، آیه۴۳.    
۴۸. اسراء/سوره۱۷، آیه۴۱.    
۴۹. انعام/سوره۶، آیه۱۲۶.    
۵۰. نحل/سوره۱۶، آیه۱۳.    
۵۱. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۵۲.    
۵۲. دخان/سوره۴۴، آیه۵۸.    
۵۳. نسا/سوره۴، آیه۱۰۵.    
۵۴. مائده/سوره۵، آیه۴۸.    
۵۵. مائده/سوره۵، آیه۴۹.    
۵۶. یونس/سوره۱۰، آیه۳۷.    
۵۷. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۱۱.    
۵۸. فصلت/سوره۴۱، آیه۳.    
۵۹. زمر/سوره۳۹، آیه۲۸.    
۶۰. بقره/سوره۲، آیه۲.    
۶۱. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱.    
۶۲. حدید/سوره۵۷، آیه۹.    
۶۳. نحل/سوره۱۶، آیه۴۴.    
۶۴. نحل/سوره۱۶، آیه۶۴.    



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «آثار قرآن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۱۱/۱۹.    



جعبه ابزار