والدین علاوه بر اینکه باید فرزند خود را بهخوبی تربیت کنند و به نیازهای جسمی و روحی وی توجه کنند، باید کودکان را از نظر معنوی نیز تربیت کنند و فرائض الهی، آموزههای دینی، مستحبات و نوافل را به آنان آموزش داده و ترغیب به انجام آن کنند. در ادامه به روایاتی که توصیه به انجام نوافل و آموزش دادن به کودکان، وارد شده اشاره میکنیم.
مستحب است، والدین و مربّیان کودک، مستحبات دینی را به وی آموزش دهند و به انجام آن ترغیب نمایند. در ادامه بهبرخی از آنها اشاره میشود: ۱. نماز در اوّل وقت: امیرالمؤمنین (علیهالسّلام) به فرزندش امام مجتبی (علیهالسّلام) میفرماید: فرزندم، تو را به انجام نماز در اوّل وقت توصیه مینمایم.
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) فرموده است: خدا رحمت کند بندهای که شب هنگام، از خواب برخیزد نافله شب را بخواند و خانواده خود را نیز برای ادای نماز از خواب بیدار کند. آگاه باشید، بهترین اعمال، نماز شب برای مرد است، قسم به کسی که جانم در اختیار اوست آنگاه که مرد از خواب بیدار میشود و نماز میخواند لباس او و آنچه در اطرافش میباشند، ذکر و تسبیح خدا میگویند.
امیرالمؤمنین (علیهالسّلام) به فرزندش امام مجتبی (علیهالسّلام) در اینباره چنین میفرماید: بدان آنکس که خزائن آسمانها و زمین در دست اوست، به تو اجازه داده او را بخوانی و متعّهد شده دعای تو را اجابت نماید و امر نموده از او سؤال کنی تا به تو عطا فرماید، و به درگاه او طلب رحمت نمایی ... آنگاه که او را میخوانی صدای تو را میشنود و اگر آهسته با او نجوا نمایی، آگاهی دارد .... حاجات خود را از او بخواه، و رفع گرفتاریها را از او طلب کن، در کلیه امور خویش، او را به یاری بطلب و از خزائن رحمتش درخواست کن آنچه را که غیر از او قادر به اعطای آن نیستند، یعنی عمر طولانی، سلامتی و عافیت در بدن، وسعت رزق ... «وَاعلَم اَنَّ الَّذِی بِیَدِهِ خَزائِنُ السَّمواتِ وَ الاَرضِ قَد اَذِنَ لَکَ فِی الدُّعاءِ وَ تَکَفَّلَ لَکَ بِالاِجابَةِ...».
راوی میگوید، رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در دهه آخر ماه رمضان رختخواب خود را جمع میکرد و کمر خود را برای عبادت محکم میبست و در شب بیست و سوم خانواده خود را بیدار میکرد و آنها را که خواب ربوده بود، آب به صورتشان میپاشید و حضرت فاطمه زهراء (علیهاالسّلام) نمیگذاشت در این شب کسی از اهل خانه بخوابد و خواب کودکان خود را با دادن اندک غذایی، کوتاه میساخت و آنها را برای احیای آن شب، از روز مهیا میکرد، یعنی امر میفرمود روز را بخوابند تا بتوانند شب را احیا بدارند و میفرمود: محروم کسی است که از خیر امشب محروم بماند.