آنَسْتُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آنَسْتُ: (اِنِّی آنَسْتُ نَاراً)«آنَسْتُ» از مادّه
«ایناس» به معنای مشاهده کردن و دیدنی است که توام با یک نوع
آرامش و
انس باشد،
و این که به انسان،
انسان گفته می‌شود، به خاطر همین معناست.
ترجمه و تفاسیر
آیات مرتبط با
آنَسْتُ:
(إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ نَارًا سَآتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِيكُم بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ) (به خاطر بياور هنگامى را كه
موسى به
خانواده خود گفت: «من آتشى از دور ديدم؛ همين جا توقف كنيد؛ به زودى خبرى از آن براى شما مى‌آورم، يا
شعله آتشى تا گرم شويد»).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در
مجمع البيان گفته: آنَسْتُ از إيناس به معناى
ديدن است و بعضى گفته‌اند: معناى «آنَسْتُ»، اَحْسَسْتُ است، يعنى من احساس آتشى كردم، البته احساسى كه مايه دلگرمى شود، هر چه كه به آن ايناس داشته باشى آن را احساس كرده‌اى و دلت به آن
آرامش و گرمى يافته است.
(تفسیرهای
آیه ۷ سوره نمل:
)
(فَلَمَّا قَضَى مُوسَىالْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ) (هنگامى كه موسى مدّت قرار داد را به پايان رسانيد و همراه خانواده‌اش از
مدين به سوى
مصر حركت كرد، از جانب
طور آتشى ديد؛ به خانواده‌اش گفت: «درنگ كنيد كه من از دور آتشى ديدم؛ مى‌روم شايد خبرى از آن براى شما بياورم، يا شعله‌اى از
آتش تا با آن گرم شويد»).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از قضاء،
اجل به سر بردن مدت مقرر است، كه مراد از آن در آيه اين است كه: موسى آن مدتى را كه قرار گذاشت براى
شعيب خدمت كند، به سر رسانيد، كه در
روايت فرمودند مدت طولانى‌تر را به سر رسانيد و كلمه آنس از
مصدر ايناس است، كه به معناى ديدن و به چشم خوردن چيزى است و كلمه
(جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ) به معناى
پاره‌اى از آتش است، و كلمه
(تَصْطَلُونَ) از مصدر اصطلاء است، كه به معناى گرم شدن به آتش است.
(تفسیرهای
آیه ۲۹ سوره قصص:
)
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «آنَسْتُ»، ص۱۲.
