آیات صفت حضور•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیات صفت حضور به
آیات بیانگر حضور الهی در همه جا اطلاق می‌شود.
یکی از صفات الهی، "حضور" است؛ یعنی
خداوند سبحان در همه جا حاضر و شاهد مخلوقات و اعمال آن‌ها است؛ به عبارت دیگر، عالم هستی محضر او است و چیزی از او غایب نیست. آیات بازگو کننده صفت حضور الهی را "آیات صفت حضور" می‌نامند.
این آیات در
قرآن فراوانند که تنها به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌شود:
آیه ۴
سوره حدید : (وهو معکم این ما کنتم والله بما تعملون بصیر)
؛ " و هر کجا باشید او با شماست و خدا به هر چه می‌کنید بیناست".
آیه ۷
سوره مجادله : (ما یکون من نجوی ثلاثة الا هو رابعهم ولا خمسة الا هو سادسهم ولا ادنی من ذلک ولا اکثر الا هو معهم این ما کانوا)
؛ "هیچ گفتگوی محرمانه‌ای میان سه تن نیست مگر اینکه او چهارمین آنهاست و نه میان پنج تن مگر اینکه او ششمین آنهاست و نه کمتر از این(عدد) و نه بیشتر مگر اینکه هر کجا باشند او با آنهاست".
آیه ۳ سوره حدید: (هو الاول والآخر والظاهر والباطن وهو بکل شیء علیم)
؛ "اوست اول و آخر و
ظاهر و
باطن و او به هر چیزی داناست".
همچنین
آیات صفت قرب ،
آیات صفت وجه و مانند آن نیز بیانگر حضور الهی است.
در تبیین مفهوم حضور
خداوند در تمام هستی گفته شده: خداوند
واجب الوجود است و وجود هر موجود ممکن، از ناحیه او است و بی شک فیض هستی امکانی و موجودات ممکن، از ناحیه واجب الوجود است. بنابراین، خداوند سبحان که ذات واجب الوجود و هستی بخش ماهیات است به هر ماهیتی از وجود آن
ماهیت نزدیک تر و با او هست. در بیانی دیگر، حضور و معیت خداوند سبحان را احاطه قیومی و احاطه
قدرت و حاکمیت او بر موجودات دانسته‌اند.
برخی از طرفداران
تجسیم ، از
ظواهر آیات صفت حضور و مانند آن استفاده جسمیت و حضور فیزیکی کرده‌اند، که این پندار با اعتقادات ضروری مسلمانان و نیز با
آیات محکمی همانند: (لا تدرکه الابصار وهو یدرک الابصار…)،
(لیس کمثله شیء)
و مانند آن سازگار نیست و پنداری باطل است.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«آیات صفت حضور».
