"علامه طباطبایی(ره)" در تفسیر این آیه فرموده است: "معناى آیه این است که قرآن از ناحیه خودت (رسول الله (ص) ) یا از ناحیه ملایکه نازل نشده تا در نگهدارى اش محتاج آنان باشى و خودت را به زحمت بیفکنی، بلکه ما آن را نازل کرده ایم و خود نگه دار آن هستیم ... پس آیه شریفه دلالت بر مصونیت قرآن از تحریف مى کند، خواه تحریف به معناى دست بردن در آن به زیاد کردن، یا کم کردن و یا جا به جا کردن باشد؛ چون ذکر خدا است و همان طور که خداى تعالى الى الابد هست، ذکر او نیز هست .
این که منظور از حفظ، نگه دارى قرآن در برابر چه امورى است تفاسیر گوناگونى ارائه شده است:
۱. مصونیت و حفظ در برابر تحریف و نقصان و زیاده؛
۲. حراست در برابر نابودى تا آخر این جهان؛
۳. حفظ و نگه دارى در برابر منطق هاى گمراه کننده ضد قرآنی.
