• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آیه ظهار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آیه تشبیه زن خود به یکى از محارم بعنوان طلاق را آیه ظهار گویند.




به آیه ۲ سوره مجادله "آیه ظهار" مى گویند؛ گفتنى است که آیه ۱ تا ۴ این سوره درباره "ظهار" سخن مى گوید و تنها آیه ۲ به این نام معروف گشته است .



واژه "ظهار" در لغت به معناى "پشت " هست.



در اصطلاح عبارت خاصى است که با آن زن بر مرد حرام مى گردد ظهار یکى از سنت هاى جاهلى است که در آن مرد همسر خود را به یکى از محارم یا مادر خود تشبیه مى کند و بدین وسیله انزجار خود را از وى ابراز مى دارد و در واقع صیغه ظهار به جاى نوعى طلاق کار برد داشته است .



در زمان رسول خدا (ص) "اوس بن صامت " همسر خود را ظهار کرد و در پى شکایت همسرش به رسول خدا (ص) چهار آیه اول سوره مجادله در بیان احکام ظهار نازل گشت.



طى این آیات به مسائل زیر اشاره شده است:
۱ - نقض سنت جاهلی؛
۲ - کفاره ظهار ؛ اگر مردى پس از ظهار، پشیمان شود و قصد آمیزش با همسر خود را داشته باشد، پیش از آن باید کفاره بدهد؛ یعنى یک بنده آزاد کند و یا شصت روز روزه بگیرد و یا شصت فقیر اطعام کند.



و نیز گفتنى است که برخورد قاطع اسلام با مسئله ظهار بیان گر این واقعیت است که اسلام هرگز اجازه نمى دهد حقوق زن به وسیله مردان خود کامه و با استفاده از رسوم و عادات ظالمانه مورد تجاوز قرار گیرد. بلکه با این گونه سنت های خرافی مبارزه مى کند. و آن ها را ملغى اعلام مى کند.



مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، ج۲۳، ص۴۰۹.    
منصور، عبدالحمیدیوسف، نیل الخیرات فى القراءات العشرة، ج۱۹، ص۱۷۷.
حجتی، محمد باقر، اسباب النزول، ص۱۰۴.



مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی.    



جعبه ابزار