اباریق: (بِاَکْوابٍ وَ اَبارِیْقَ) «اباریق» جمع «ابریق» در اصل، از ریشه فارسی«آب‌ریز» گرفته شده و به معنای ظروفی است که دارای دسته و لوله برای ریزش مایعات است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه اکواب جمع كوب است، كه در عرب به معناى ظرفى است كه نه دسته داشته باشد و نه لوله به خلاف اباریق كه جمع ابريق است و به معناى ظرفى است كه هم دسته دارد، و هم لوله، و در فارسی به آن آفتابه مى‌گويند و بعضى گفته‌اند: ابريق به معناى ظرفى است كه تنها لوله داشته باشد. و كلمه کاس همان كاسه فارسى است. بعضى از مفسرين در پاسخ از اين سؤال كه چرا اكواب و اباريق را جمع آورد، و در خصوص كاس آن را به صيغه مفرد آورد، گفته‌اند: جهتش اين است كه كلمه كاس تنها در موردى بر ظرف اطلاق مى‌شود كه پر باشد، و كاسه خالى را كاس نمى‌گويند و مراد از مَعين خمر مَعين است، يعنى شرابی كه پيش روى آدمى جريان داشته باشد.
