• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أعراف (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




اعراف: (عَلَی الاَعْرافِ رِجالٌ)
«اعراف» در لغت، جمع‌ «عُرف» (بر وزن گُفت) به معنای محل مرتفع و بلند است، و این که به یال‌های اسب و پرهای بلند پشت گردن خروس، «عُرْفُ الْفَرَس» یا «عُرْفُ الدِّیْک» گفته می‌شود، به همین جهت است که در محل مرتفعی از بدن آنها قرار دارد.



(وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ) (و در میان آن دو [بهشتیان و دوزخیان‌. ]، حجابی است؛ و بر «اعراف» مردانی هستند که هر یک از آن دو گروه را از چهره‌هایشان می‌شناسند؛ و بهشتیان را صدا می‌زنند که: «درود بر شما باد! » امّا داخل بهشت نمی‌شوند، در حالی که امید آن را دارند).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: معنای حجاب روشن است، و آن ساتری است که بین دو چیز حائل شود، و اعراف به معنای قسمت‌های بالای حجاب و تل‌های شنی و عرف به معنی یال اسب و تاج خروس و قسمت بالای هر چیزی است. معلوم می‌شود که این کلمه به هر معنا که استعمال شود، معنای علو و بلندی در آن هست. و از اینکه حجاب را قبل از اعراف ذکر کرده و همچنین از اینکه فرموده: اهل اعراف مشرف بر جمیع مردم از بهشتیان و دوزخیانند، معلوم می‌شود که منظور از اعراف قسمت‌های بالای حجابی است که حائل بین دوزخ و بهشت است، به طوری که اعرافیان در آنجا، هم دوزخیان را می‌بینند و هم بهشتیان را.
بنا بر این معنای آیه این می‌شود که: در قسمت‌های بالای حجاب رجالی هستند که بر هر دو طرف مشرفند، چون در محل مرتفعی قرار دارند، مردانی هستند که اهل جهنم و بهشت را به قیافه و علامت‌هایشان می‌شناسند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. اعراف/سوره۷، آیه۴۶.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۳، ص۵۲۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۶۱.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۹۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۲۷.    
۶. اعراف/سوره۷، آیه۴۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۱۵۲-۱۵۳.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۲۱-۱۲۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۱۵-۱۱۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۵۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أعراف»، ص۵۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات قرآن




جعبه ابزار