أعراف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اعراف: (عَلَی الاَعْرافِ رِجالٌ)«اعراف» در لغت، جمع
«عُرف» (بر وزن گُفت) به معنای محل مرتفع و بلند است،
و این که به یال‌های اسب و پرهای بلند پشت گردن خروس،
«عُرْفُ الْفَرَس» یا
«عُرْفُ الدِّیْک» گفته می‌شود، به همین جهت است که در محل مرتفعی از بدن آنها قرار دارد.
(وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ) (و در میان آن دو
[بهشتیان و
دوزخیان. ]، حجابی است؛ و بر «اعراف» مردانی هستند که هر یک از آن دو گروه را از چهره‌هایشان می‌شناسند؛ و بهشتیان را صدا می‌زنند که: «درود بر شما باد! » امّا داخل
بهشت نمی‌شوند، در حالی که امید آن را دارند).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: معنای حجاب روشن است، و آن ساتری است که بین دو چیز حائل شود، و
اعراف به معنای قسمت‌های بالای حجاب و تل‌های شنی و
عرف به معنی یال اسب و تاج خروس و قسمت بالای هر چیزی است. معلوم می‌شود که این کلمه به هر معنا که استعمال شود، معنای علو و بلندی در آن هست. و از اینکه حجاب را قبل از اعراف ذکر کرده و همچنین از اینکه فرموده:
اهل اعراف مشرف بر جمیع مردم از بهشتیان و دوزخیانند، معلوم می‌شود که منظور از اعراف قسمت‌های بالای حجابی است که حائل بین
دوزخ و بهشت است، به طوری که اعرافیان در آنجا، هم دوزخیان را می‌بینند و هم بهشتیان را.
بنا بر این معنای آیه این می‌شود که: در قسمت‌های بالای حجاب رجالی هستند که بر هر دو طرف مشرفند، چون در محل مرتفعی قرار دارند، مردانی هستند که اهل جهنم و بهشت را به قیافه و علامت‌هایشان می‌شناسند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أعراف»، ص۵۳.
