• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَجْداث (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




اَجْداث: (فَاِذا هُمْ مِّنَ الاَجْداثِ)
«اَجْداث» جمع‌ «جدث» (بر وزن قفس) به معنای‌ «قبر» است. این تعبیر نشان می‌دهد که معاد، علاوه بر جنبه روحانی، جنبه جسمانی نیز دارد؛ و از همان مواد قبلی، جسم جدید ساخته و پرداخته می‌شود.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با أَجْداث:

۱.۱ - آیه ۵۱ سوره یس

(وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ) (بار ديگر در «صور» دميده مى‌شود، ناگهان آنها از قبرها، شتابان به سوى دادگاه پروردگارشان مى‌روند).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اين نفخه صور، نفخه دومى است كه به وسيله آن همه مردگان زنده مى‌شوند، و قيامت برپا مى‌گردد و كلمه أجداث جمع جدث است كه به معناى قبر است و كلمه ينسلون از ماده نسل است كه به معناى راه رفتن به سرعت است و در تعبير از قيامت به «الى ربهم» (به سوى پروردگارشان) هشدار و توبيخى است براى كفار كه منكر ربوبيت خداى تعالى هستند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۴۳ سوره معارج

(يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ) (همان روز كه از قبرها به سرعت خارج مى‌شوند، گويى به سوى بت‌ها مى‌دوند).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اين آيه روز مذكور را كه وعده‌اش را به آنان داده‌اند، يعنى روز قيامت را بيان مى‌كند. كلمه اجداث جمع جدث است كه به معناى قبر است، و كلمه سراع جمع سريع است، و كلمه نصب آن چيزى را گويند كه به منظور علامت در سر راه‌ها نصب مى‌كنند تا رهنورد به وسيله آن، راه را گم نكند؛ ولى بعضى‌ از مفسرين اين كلمه را به معناى‌ صنم (بت) كه به منظور عبادت نصب مى‌شود گرفته‌اند؛ ليكن اين معنا از كلام خدا به دور است، كه مردگانِ زنده شده از قبر را به كسانى تشبيه كند كه به سوى بت مى‌دوند؛ چون مصدر ايفاض كه فعل يوفضون از آن مشتق است به معناى سرعت گرفتن است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۸۸.    
۲. یس/سوره۳۶، آیه۵۱.    
۳. معارج/سوره۷۰، آیه۴۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۴۳۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۵۶.    
۶. یس/سوره۳۶، آیه۵۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۴۶.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۹۸.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۲۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۷۰.    
۱۲. معارج/سوره۷۰، آیه۴۳.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۰.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۴.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۴.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۲۵.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۳۹.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَجْداث»، ص۲۳.    






جعبه ابزار