إستبشار (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استبشار: (یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ)«استبشار» از مادّه
«بشر» به معنای خوشحال شدن بر اثر دریافت
بشارت یا مشاهده نعمتی برای خود یا دوستان است
و به معنای بشارت دادن نیست.
(فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ • يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ) (آنها به خاطر نعمت‌هايى كه
خداوند از فضل خود به ايشان بخشيده است، خوشحالند؛ و به خاطر كسانى كه هنوز به آنها ملحق نشده‌اند
[مجاهدان و
شهیدان آينده
]، شادمانند؛ كه نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهى خواهند داشت و از
نعمت خدا و
فضل او نسبت به خودشان نيز مسرورند؛ و مى‌بينند كه خداوند، پاداش
مؤمنان را ضايع نمى‌كند).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: (در آیه اوّل) کلمه
بشارت و بشری به معنای هر خیری است که تو را خوشحال کند، و کلمه استبشار به معنای این است که در طلب این باشی که با رسیدن خیری و بشرایی خرسندی کنی و منظور از این بشارت همان
ثواب اعمال مؤمنین است که عبارت است از نداشتن
خوف و نداشتن
اندوه و این بشارت به ایشان دست نمی‌دهد مگر با مشاهده ثواب نامبرده در آن عالمی که هستند.
(در آیه دوم) استبشار اعم از استبشاری است که در آیه قبل فرمود از حال بازماندگان می‌کنند و شامل استبشار به حال خودشان هم می‌شود، و شاید همین دو تا بودن معنا باعث شده که دوباره آن را تکرار کند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إستبشار»، ص۴۱.
