اباحه اقتضایى ، مقابل اباحه غیر اقتضایى مى باشد و آن ، حکم به اباحه اى است که از وجود ملاک ترخیص در فعل مباح نشأت گرفته است ؛ یعنى در ترخیص، مصلحتى وجود دارد که مکلف را در انجام و یا ترک فعل مخیر مى نماید . به بیان دیگر، در فعل، اقتضاى ترخیص و اباحه وجود دارد.
