ابوالحسن ترکی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تُرْکی، ابوالحسن علی بن بَکْمَش بن عبدالله عِزّی معروف به فخر ترکی (
ربیعالاول ۵۶۳-
شعبان ۶۲۶/ دسامبر ۱۱۶۷- ژوئیۀ ۱۲۲۹)، ادیب و
عالم نحوی بود.
پدرش از وابستگان
عزالملک وزیر
سلطان برکیارق سلجوقی بود که پس از قتل او در واسط به
بغداد رفت و در خدمت
مجدالدین بن صاحب ، استاندار خلیفه درآمد.
ترکی در بغداد به دنیا آمد و در همانجا
نحو عربی و نیز
قرآن را فرا گرفت، حتی گفتهاند آنرا در ۵۵ روز حفظ کرد.
وی پس از تکمیل آموزشهای رایج قرآنی به تعلیم قرآن به کودکان مشغول شد.
او در بغداد از
ابوبکر حازمی ،
ابوالفتح ابن شاتیل و دیگران
حدیث شنید
پس از آن به
دمشق رفت، اگرچه تاریخ این سفر در منابع ذکر نشده، اما از آنجا که ابن نجار از سفر مجدد او به بغداد در ۶۰۹ق/۱۲۱۲م یاد کرده،
میبایست لااقل چندسالی قبل از این تاریخ به دمشق رفته باشد.
ترکی در دمشق صاحب
ثروت و مکنت شد و برای تکمیل تحصیلات خویش به مصاحبت
ابوالیمن کندی درآمد و نزد همو بود که در
علوم مختلف ادبی تبحر یافت و سرانجام در همانجا درگذشت.
در بین منابع تنها منذری
او را صاحب تصنیفی در عروض خوانده است.
به گفتۀ همو ترکی سفری نیز به مصر داشته است.
آنچه از او باقیمانده تنها ۶ بیت
شعر است که ۴ بیت آن را یاقوت آورده،
دو بیت دیگر را نیز صفدی نقل کرده است.
(۱) ابن صابونی، محمد، تکملة اکمال الاکمال، به کوشش مصطفی جواد، بغداد، ۱۳۷۷ق/۱۹۵۷م.
(۲) ابن فوطی، عبدالرزاق، تلخیص مجمع الآداب، به کوشش مصطفی جواد، دمشق، ۱۴۱۶ق.
(۳) ابن نجار، محمد، ذیل تاریخ بغداد، به کوشش قیصر فرح، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق.
(۴) جواد، مصطفی، تعلیقات بر تکملة اکمال الاکمال (نک: هم، ابن صابونی).
(۵) حاجی خلیفه، کشف.
(۶) سیوطی، بغیة الوعاة، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۵م.
(۷) صفدی، خلیل، الوافی بالوفیات، به کوشش احمد ارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت، ۱۴۲۰ق/۲۰۰۰م.
(۸) منذری، عبدالعظیم، التکملة لوفیات النقلة، به کوشش بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابوالحسن ترکی»، ج۱۵، ص۵۸۹۴.