ابوالفضل برادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَرّادی، ابوالفضل (ابوالقاسم) بن ابراهیم، دانشمندی از
فرقه اباضیّه و اهل افریقای شمالی، در نیمه دوم قرن هشتم است.
از مردم دَمَّر در جنوب
تونس بود، و همان‌جا نزد ابوالبَقا یَعیش جَرْبی به
تحصیل پرداخت.
سپس به یِفْرِن، در جبل نِفوسَه، رفت و نزد شیخ ابوساکن عامر
شَمّاخی (متوفی ۷۹۲) به تحصیلات خود ادامه داد.
پس از پایان تحصیل، در جِرْبَه ساکن شد، و در
مسجد وادی الزَبیب جلسات
درس تشکیل داد و سالها
تدریس کرد.
در جِرْبَه درگذشت و چندین
پسر از خود به جای گذاشت که، به گفته
شماخی، معروفترین ایشان عبداللّه ابومحمد بود و بخصوص در
علم اصول شهرت یافت.
اثر مهم برّادی کتاب جواهرالمُنتَقاه (چاپ سنگی، قاهره ۱۳۰۲)، تکمله ای است بر کتاب طبقات المشایخ ابوالعباس احمد دَرجینی، مؤلف مغربی قرن هفتم است.
این
کتاب به دو طبقه تقسیم می‌شود: نخستین طبقه به مرور
تاریخ صدر اسلام از دیدگاه اباضیه می‌پردازد، که درجینی آن را از قلم انداخته، و شامل شرح حال مشاهیری است که درجینی از آنان ذکری به میان نیاورده است؛ در طبقه دوم، اثر درجینی را بررسی انتقادی می‌کند و مطالب جدید و استدراکات مختصر به آن می‌افزاید.
این کتاب، با فهرست کتابهای این
فرقه که موتیلینسکی آن‌ها را
ترجمه و
چاپ کرده است، پایان می‌یابد.
بَرّادی، به گفته
شماخی، رساله ای نیز خطاب به شیخ ابوعبداللّه محمدبن احمد صَدْقَیانی نوشته و در آن نظریه های خود را درباره
ایمان و
توحید بصراحت بیان کرده است.
همچنین شرحی بر کتاب الدعائم احمدبن النَزاتی و کتاب العدل فی اصول الفقه ابویعقوب بن ابراهیم سَدراتی نوشته است.
در کتاب
شماخی به سِیَرالعُمانیه که لِویکی از آن نام برده، و
نسخه خطی آن در لووف وجود دارد، اشاره ای نشده است.
(۱) احمدبن سعید
شَمّاخی، کتاب السیر، قاهره ۱۳۰۱.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بَرّادی»، شماره۸۵۹.
