• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اجزای ظاهری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اِجزای ظاهری به عدم کفایت عمل مطابق اصل یا اماره ، بعد از کشف خلاف اطلاق می‌شود.



اِجزای ظاهری، مقابل اجزای واقعی و به معنای اجزای عمل «مأتیٌ به» از واقع است تا زمانی که نسبت به مخالفت آن با واقع علم پیدا نشود؛ یعنی در مواردی که واقع، به علت عذر یا جهل ، برای مکلف مشخص نیست و او مجبور است امتثال اضطراری یا ظاهری کند، این بحث پیش می‌آید که آیا امتثال اوامر ظاهری یا واقعی ثانوی (اضطراری) سبب اجزا از مأمور به واقعی می‌گردد یا نه. (حتی در صورت حصول علم به خلاف واقع بودن آن چه که مقلد یا مجتهد تاکنون انجام داده است).


در صورت اعتقاد به اجزای ظاهری، نتیجه آن است که عمل به اصل یا اماره ، در صورتی از مأمورٌ به واقعی کفایت می‌کند که مخالفت آن با واقع کشف نشود.
[۲] صدر، محمد باقر، المعالم الجدیدة للاصول، ج۲، ص۲۲۴.
[۳] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۴، ص۲۴۷.



۱. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۲، ص۲۱۹.    
۲. صدر، محمد باقر، المعالم الجدیدة للاصول، ج۲، ص۲۲۴.
۳. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۴، ص۲۴۷.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اجزای ظاهری».



جعبه ابزار