احکام امانت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن در انسانها را به رد
امانت به صاحبانشان فرمان داده است.
قرآن در آیه ۵۸
نساء انسانها را به ردّ امانت به صاحبانشان فرمان داده است:«اِنَّ اللّهَ یَأمُرُکُم اَن تُؤَدُّوا الاَمنتِ اِلی اَهلِها»
و در آیهای دیگر میگوید:اگر برخی از شما چیزی را به امانت نزد شما سپرد امانت گیرنده باید آن را به صاحبش باز گرداند:«فَاِن اَمِنَ بَعضُکُم بَعضًا فَلیُؤَدِّ الَّذِی اؤتُمِنَ اَمنَتَهُ»
آیات فوق افزون بر دلالت بر وجوب ردّ امانت، بر حفظ و عدم وارد کردن نقص و عیبی به آن از باب
مقدمه واجب نیز دلالت دارد، زیرا تا امانت حفظ نشود بازگرداندن آن ممکن نیست؛
همچنین آیات فوق عام بوده و همه امانتها اعم از مادی و معنوی و تمام افراد اعم از
مسلمان یا
کافر و
نیکوکار یا
فاسق را شامل است و روایات اسلامی نیز بر ادای امانت به صاحب آن هرچند فاسق یا
قاتل اهلبیت (علیهمالسلام) باشد، تأکید کرده است.
خیانت در امانت دیگران به هر صورتی
حرام است:«یاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا لا تَخونُوا اللّهَ والرَّسولَ وتَخونوا اَمنتِکُم»
جمله «تَخونوا اَمنتِکُم» عطف به جملات پیشین بوده و مقصود «لاتَخونوا اَمنتِکُم» است؛ یعنی در امانتهای خدا و رسول و نیز امانتهای خودتان خیانت نورزید.
قول دیگر این است که «لا» در تقدیر نبوده و این جمله جواب جمله «لا تَخونوا اللّه والرسول» است و معنای آیه چنین میشود که به امانتهای خدا و رسول او خیانت نورزید که در این صورت در امانتهای خودتان خیانت ورزیدهاید
زیرا امانت خدا و رسول که همان اسرار
پیامبر باشد امانت مسلمانان نیز شمرده میشود. قرآن در آیه ۷۵
آلعمران نیز خیانت گروهی از
اهل کتاب (
یهود ) در امانتهای غیر همکیشان خود را طرح و آنان را بدین جهت نکوهش کرده است:«و مِن اَهلِ الکِتبِ... مَن اِن تَأمَنهُ بِدینار لایُؤَدِّهِ اِلَیکَ اِلاّ مادُمتَ عَلَیهِ قائِمًا ذلِکَ بِاَنَّهُم قالوا لَیسَ عَلَینا فی الاُمِّیِّینَ سَبیلٌ ویَقولونَ عَلَی اللّهِ الکَذِبَ وهُم یَعلَمون»
از مذمت یهود از سوی خدا به سبب این عمل آنان برمیآید که خیانت در امانت از دیدگاه
شرایع الهی عملی ناروا و ناپسند است.
اگر امانت بدون تفریط و تعدی تلف یا نقصی بر آن وارد شود امانت گیرنده
ضامن نیست
:«ما عَلَی المُحسِنینَ مِن سَبیل»
اما در صورت تعدی یا کوتاهی، شخص ضامن است.
برخی با استناد به آیه فوق گفتهاند:ضامن نبودن امین تنها در امانتهایی است که امانتگیرنده نسبت به صاحب امانت محسن و نیکوکار شمرده میشود؛ اما در امانتهایی که وی به نفع خودش در امانت تصرف میکند، مانند عاریه یا اجاره، شخص محسن شمرده نشده و ضامن خواهد بود.
بدهکاری که از دادن حق دیگری امتناع میورزد و مالی در نزد صاحب حق به امانت گذارده آیا صاحب حق میتواند حق خویش را از امانت تقاص کند یا نه؟ برخی از فقیهان با استناد به آیه ۱۲۶
نحل که
مقابله به مثل را جایز شمرده:«و اِن عاقَبتُم فَعاقِبوا بِمِثلِ ما عوقِبتُم»
این عمل را جایز شمردهاند
اما بسیاری از فقیهان
امامیه و
اهل سنت آن را ممنوع میدانند. در روایات پرشماری از پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) و اهل بیت (علیهمالسلام) این عمل خیانت در امانت شمرده شده و مسلمانان از ارتکاب آن منع گردیدهاند.
الاختصاص؛ الامالی، صدوق؛ بحارالانوار؛ البرهان فی تفسیر القرآن؛ تحف العقول عن آل الرسول (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم؛ التعریفات؛ تفسیرالتحریر و التنویر؛ التفسیر الکاشف؛ تفسیر نورالثقلین؛ تهذیب الاحکام؛ جامع البیان عن تأویل آی القرآن؛ جواهرالکلام فی شرح شرایع الاسلام؛ الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور؛ دعائم الاسلام؛ الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیه؛ فرهنگ معارف اسلامی؛ فقه الصادق (علیهالسلام)؛ فقه القرآن، راوندی؛ القواعد الفقهیه، بجنوردی؛ الکافی؛ کتاب الخلاف؛ الکشاف؛ کنزالعرفان فی فقه القرآن؛ لسان العرب؛ لغت نامه؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ مختلف الشیعة فی احکام الشریعه؛ مستدرک الوسائل؛ مسند احمد بن حنبل؛ مصطلحات الفقه و معظم عناوینه الموضوعیه؛ المغنی والشرح الکبیر؛ مفردات الفاظ القرآن؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ وسائل الشیعه.
دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله« احکام امانت»