• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادات فعلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ادات فعلی، فعل شبیه حرف را می‌گویند.



به افعالی که به دلیل شباهت به حروف، از ادوات شمرده می‌شوند «ادوات فعلی» گفته می‌شود.


این نوع ادوات در قرآن کریم فراوانند؛ مانند:
۱. بئس: (... قل بئسما یامرکم به ایمانکم ان کنتم مؤمنین)؛ "بگو اگر مؤمنید(بدانید که) ایمانتان شما را به بد چیزی وامی دارد".
۲. ساء: (... ومن یکن الشیطان له قرینا فساء قرینا...)؛ "و هر کس شیطان یار او باشد چه بد همدمی است".
۳. تبارک: فعلی است که فقط به لفظ ماضی آن هم درباره لفظ جلاله « الله » به کار می‌رود؛ مانند: (... فتبارک الله احسن الخالقین)؛ "آفرین باد بر خدا که بهترین آفرینندگان است".
۴. تعال: فعل امری است که صرف نمی‌شود.
۵. عسی: فعل جامدی است که صرف نمی‌شود.
۶، ۷ و ۸. کاد و لیس و کان: از افعال ناقصه‌اند .
۹. لات: فعلی است به معنای نقص.
۱۰. هات: فعل امر غیرمتصرف است.
۱۱. نعم: از افعال مدح است.


۱. بقره/سوره۲، آیه۹۳.    
۲. نساء/سوره۴، آیه۳۸.    
۳. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۴.    
۴. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص (۱۲۱-۱۶۳).    
۵. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۷۲.    
۶. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۸۶.    
۷. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص (۲۵۵-۲۵۶).    
۸. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص (۲۰۵-۲۳۵).    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات فعلی».    



جعبه ابزار